El öpmekle dudak aşınmaz!

Gelenek ve göreneklerimizden değişmesi gereken törelerimiz vardır. Zaman yenilikleri getirmekte iken, gelenek ve göreneklerimiz de zamana ayak uydurmalıdır. Bu konuda yapılan gereksiz diretmeler de son derece anlamsızdır.

Değişim, toplumun tüm kesimlerini hızla değiştirecek radikal kararlar eşliğinde ilerliyorsa kayıp ve yitimlerde o denli hızlı olur. Böyle bir süreçte makul kararlar almak ve sağduyulu olmak yapıcılığı da artırır. Gelenek ve görenekler;  hukuk sistemimizde yer alan yazısız kaynaklardan olup toplumda yaptırım gücü yüksektir. Bir nevi küçük kümeleri kendi sistemi içerisinde değerlendirerek manevi anlamda ayıplar şekilde değerlendirerek cezalandırır. Bilhassa küçük topluluklarda bu şekilde yapılan manevi yaptırımlar orada yaşayan kişiler açısından son derece önemlidir. Kişi topluluğundan dışlanmak yerine yaşadığı toplumca öne sürülen bu kuralları kabul ederek o toplumun bir ferdi olarak yaşamayı kabul eder.

Gelenek ve göreneklerimizin bu anlamda denetleyici tarafları yadsınamaz. Değişen yaşam koşullarının getirileri olarak, bu küçük yerleşim yerlerinin kentlere taşınması neticesinde adet ve törelerin işleyişlerinde görülen kopuş ve farklılıklar fertleri etkisi altına alır. Bir zamanlar yaptırım güçleri bu denli fazla olmasına rağmen değişen koşullar, gelenek ve göreneklerin varlıklarını sürdürmelerine sekte vurmaktadır.

Adet ve töreler, toplumların güçlü ve farklı yönlerini göstererek diğer toplumlardan özel taraflarını açığa çıkarırlar. Buna rağmen, yenilenmesi gereken gelenek ve göreneklerimiz mutlaka vardır ancak el öpmeyi bile hijyen açışından değerlendirmek gibi kısır inanışlar yerine olaylara daha gerçekçi bakmak gerekir. Zira, el öpmekle dudak aşınmaz yeter ki, el öpmek de maksadını aşmasın.