Elbet bir gün buluşacağız...

İç hesaplarımı bir bir kapadığım yazılar bunlar, yeni bir hayatın ilk adımları... Geçmişle bağın kopmadığı aksine, hakettikleri yerlerine konup haklarının verildiği, yaşanacaklara yeni yerlerin açıldığı zamanlar bugünler... Ne zaman ya da nasıl farkettiğimi hatırlamıyorum... Ama çok net hatırladığım değerinin farkına vardığımda artık çok geçti...

Hiç bir şeyim olmadığı zamanlardı; işim yoktu, cebimde param da... Huzurum yoktu, mutlu da değildim... Her başım sıkıştığımda beni bıkmadan usanmadan dinleyen birinin varlığının değerini ancak kör kuyunun dibindeyken anlamıştım. Eğilmiş yukarıdan hala ışık saçan gözlerle bana bakıyordu ona yaptığım bunca haksızlığa rağmen... Hep sevgililerimi anlatmıştım ona hatta daha da ileri gidip tanıştırmıştım...

Neden farkına varamadım bilemiyorum... Ya hep değişik gözle, kardeşim gözüyle baktığımdan; ya çocukluktan bu yana hep beraber büyüdüğümüzden, ya da ukala kalbimde hep başkalarına sıra verip onu bir türlü göremediğimden... Geçenlerde eski resimleri karıştırırken, kalabalık bir resmimizi buldum, ben yine şımarıklıkla herkesin ortasında, herkesin sevgisinde; oysa sanki bir köşede unutulmuş sırasını bekler gibiydi... Ve ben göremedim...

Nasıl bir insanla ne kadar hoş yaşanabilecek bir hayat olduğunu farkettiğimdeyse çok geçti artık bir şeyler yapmak için... Ve kim bilir belki ben kendimde hiç bir zaman onu sahiplenecek hakkı kendimde görmediğimden yine çekimser davranıp hatta korkak, yine hiç bir şey yapamadım... Araya giremedim, şimdi baktığımdaysa iyi ki girememişim diyorum onun açısından... Onu hakedecek derecede çalışkan, dürüst ve adam gibi biriyle yaşadığı evlilik beni bir kere daha hüzünlü bir mutluluğa itiyor... İlk defa birinin beni tercih etmeyip başkasıyla olan yaşamı hakkında çok hoş duygular taşıyorum ve bu ömür boyu sürsün istiyorum...

Bugün ben sendeki tüm isteğimden vazgeçiyorum... Şarkımızdan da;

elbet bir gün buluşacağız, bu öyle yarım kalmayacak...

ikimizin de saçları ak, öyle durup bakışacağız...

Sevgin hep kalbimde, ben hep senin yanında, ölene kadar... Vazgeçemeyeceğim tek şey son nefesime kadar sana göz kulak olmak olacak... Sonra da çocuklarınızı sevebilmek... İyi ki varsın!

Sevgilerimle,