- Kategori
- Şiir
Elem ve keder
Ah benim gizli arkadaşım, elem ve keder;
En mahremini bende unutmuşsun kim neder?
Ne kadar hüzünlü! sanki tarihi sır saklar,
Nasıl okunacağı bilinmeyen bu harfler?
Ah benim gizli arkadaşım, elem ve keder...
Yanımda olmasan da acını görüyordum;
Halin yamandı! ıstırapla küçülüyordun,
Sanki ağlayan gözlerini kapatıyordun,
Zehirli ok saplanmış gibi çırpınıyordun.
Yanımda olmasan da acını görüyordum...
Öyle mahsun, öyle kederli bakıp da durma!
Şarabın neşesine bakıp da keyif sanma!
Et bir muhabbet, at bir kahkaha; hiç aldanma!
Her gün yeniden doğulur; elem keder kanma!
Öyle mahsun, öyle kederli bakıp da durma...
(ABBA: 21 Mayıs 2012, Elem ve Keder, Benim Gizli Arkadaşım...)