Elif Ana...

"Ya dışındasındır çemberin. Ya da içinde yer alacaksındır..."

M.Mungan

Elif Ana. Bir umudun insanı. Yoksa umudu mu onu insan ediyordu sevgisiyle, düşünülür... Arada seyrettiğim güzelliklerdendir. Hâl -hatır sorar, gülümseriz birbirimize. Hiç kaçmaz keyfimin nerede nasıl olduğunu görmesi. Gören bir kadın o, duyan, gören bir yüreği var. Her sabah tıkırtısını duyarım kapımda. Nasırlı ellerinde hep sevgi ile dayanmanın izleri. Acının her satırı yüzünde örülü. Her baktığımda gözlerinin karasına, derinliklerini gördüğüm farkında olmasa da. Ve onun savaşını gördükçe utanırım dert dediğim şeylerden. Kendimden, çabamdan...oturduğum yerde temizliğe bakan şirkette çalışıyordur...

Dünden önce idi...

-Nerden gelirsin? Pek de yakışmış hani kırmızı. İçim açıldı... dedi

-Yok, alıştım çoktandır üşümelere. Biz alışığız. Hep böyle kalırsın inşallah... Kızın okulda mı?

- Evet, okulda. Hayırdır bu kara gözleri kim üzdü? Şimdi alırım oradan o üzüntüyü. (yanına ben de oturdum)

- N'olcak bu gidişat hiç bilmiyorum. Kendimi bildiğimden beri çalışırım, hani hor görüldüm, itildim kakıldım da ama. Kimseyi kırmadım ben. Yıprandım artık bu insanlardan be!..Yoruldum. Ben bu hayattan bir şey anlamadım, hiç ama......................

ve dedi.....ve dedi...dedi...dedi...ağladı...

ve söyledi, söylendi...

Yine bir yerlerde birileri dokunmuştu anladım Elif Ana 'ya. Üşümüştü işte yüreği, hani tenin üşümesinden de beterdir ya o... Hani sanki bir şeyler kayıp olacakmış gibi vermeler de sakınırız ya...

*Mutluluğun adı para değildir. Paylaşımın da...

*Etrafımıza da sorumlu olmalıyız, sevmek sorumluluktur da ...

*Ne kadar sıkıntı da olsak, bu kadar zor mudur gülümsemek bir ruha, insana. Gönül almak bu kadar zahmetli midir..?

" Sevdim insanlardan çok türkülerini" diyen Nazım Hikmet ne haklı...

Ve aklıma gelen yeni türküden bir tını..." "ya dışındasındır çemberin.. ya da içinde yer alacaksındır..."

Dalgalanıpta durulun e mi?..... Âh hayat çelişkiler yumağı işte. Görecek, bilecek ne çok şey var. Bir bilmeyen olana kadar...

Hâle İzgi Özçiçek