Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

05 Haziran '07

 
Kategori
Gündelik Yaşam
 

Elimin ayasında kalsın kederin...

Elimin ayasında kalsın kederin...
 

Her yüz istese de istemese de bir duygu uyandırır insanın içinde. Ne sana bağlıdır bu ne de o yüzün sahibine. Ortada duran bir şeye elini uzatıp aklına yerleştirmek gibidir, vardır ve alırsın...

Onun yüzü bende şefkat uyandırıyor. Bir çocuk değil. Bir sefil hiç değil. Hayatın içinde yaşayıp giden kocaman bir adam o. Ve bunu isteyerek yapmıyor. Yüzündeki ifadeye bir hamur gibi şekil vermiyor. O ifade orada duran bir ifade ve kimse onu sarsamıyor.

Kederinden yumuşayan bakışları var. Derin derin bakan. Kimi zaman hayata kimi zaman kendi içine gömülen. Ve kederiyle barışık. Onunla yaşamaya alışık. Öylece, deniz üzerinde yüzen bir yaprak gibi doğal ve hayatın içinde. Kimseye garip gelmeyecek denli yüzüne sinmiş. O yüzün elmacık kemiklerine, burnunun kemerine, gözbebeklerine, kaşlarının ortasındaki çizgiye sinmiş. Bir parçası olmuş o yüzün, yavaş yavaş hücrelerine işlemiş. Onu, O yapmış. Gülüşündeki o kısa geçişlerde bile birden geliverip gözlerinin derinine yerleşmiş.

O, bende şefkat uyandırıyor. Elimin ayasına toplamak istiyorum tüm o kederi. Alıp kendime katmak, onu kuş gibi hafifletmek... Ben o ağırlık altında hiç şikayet etmeden yola devam ederken onun kuş gibi sıçrayışlarını izlemek... Yüzünde güneş gibi parıldarken gülümseyişi, kara bulutlarla kapanıveren yüzünü mavi bir bahar havasına çevirmek, kışları kendime almak... Tüm o kurşuni bulutlarla ağlamadan onun baharına bakmak... Değil midir sevmek; tüm acıyı sırtlanmak...

Dedim ya; elimin ayasına alıvermek istiyorum o kederi. Gözlerini açtığında yine o ışıltı ve beni sarhoş eden o gülümseme olsun istiyorum yüzünde. Kalbin orta yerinde bıçak gibi yüzü... Kanatan bir bıçak... Çekip almak o bıçağı oradan, kendi derimin altına gizlemek istiyorum... Ve kederinden gözyaşı, gülüşünden tüm hayat saçmak orta yere... Alıvermek istiyorum o kederi yüzünden daldan bir elma koparır gibi... Bilirim yıllarca biriktirdi göğsünde. Ve yüzü binbir yara izininin vitrini... Acının kökleri derinde, ciğerine saplanmış bilirim... Ama yine de alıvermek istiyorum onu yüzünden... O uyurken hiç hissettirmeden... Yüzünde içimi ısıtan o gülümsemeyle sabaha uyansın diye...

RESİM: İman Maleki
 
Toplam blog
: 408
: 1090
Kayıt tarihi
: 17.06.06
 
 

Gazetecilik okudum... Ama gazeteciliği sırf yazabilme serüvenine bir adım daha yaklaşabilmek için ok..