Eliot'a

Tanrıya karışır sözleri şiirleşince,

Periler hazırdır,

ruhlar şımarıkça dolaşırlar ortalık yerde

Karışırlar huysuz denize.

Yosunlar allı yeşilli, toprak çikolata kokar, çiçekler coşkulu,

Bulutlar hazır; ulu, haberci, işaretçi, falcı, çekmeceye girmeye

Huysuzluğu şairin: paylaşılamayan tılsımından yüz gösterir o an;

Zamanın platonik aşkıdır an,

Yüz verdiği o an

Periler, yeşil deniz, kırmızı göl, mavi çiçekler boşlukta uçuşan.

Şairin başı önde, omzundan çok uzakta kafası, yüzü incelir, elleri yoktur,

Kendi yoktur, yaşam yoktur, ölüm hiç yoktur;

Bir boşluktur hepsi gittiğinde,

şiir gelir...

Ve geri dönüp başı yerine, elleri kanatlarına, yüzü kalın çizgilere

Geri dönüp geldiklerinde,

an gider….

<ı>“Oyalandık bir vakit denizin sofralarında/Saçlarına kırmızı yosunlar takmış deniz perileriyle/Boğulduk sonra uyanınca ansızın insan sesleriyle.”