- Kategori
- Kent Yaşamı
Elveda Antalya ....
Nihayet yol vakti geldi...
Hani o çok istediğim kıraç topraklara doğru ! Hayat ne kadar enteresan hiç beklemediğiniz bir anda tüm cesaretinizi alışkanlıklarınızı yenmek adına toplayabiliyorsunuz, tabi birde mecburiyetler olunca kaçınılmaz oluyor....
Şimdilerde şehir değiştirme telaşı içindeyim doğduğum topraklara doğru sırtlanmışım çantamı, gidiyorum .
Sevgili Antalya; sana çok da sevgili diyemiyorum ama kazandırdığın şeylerde var bana. Yine de isterdim ki kollarını açıp beni karşıladığın o ilk gün tazeliğinde kalsaydı her şey... yapayanlız bırakmasaydın beni, hayal kırıklıkları yaşatmasaydın bana!!
Şimdi seni seviyorum demek gelmiyor içimden sana ama yinde de güzelsin, güzel, sadakatsiz ve basit bir kadının ayarında olsa da güzelsin aynı oranda da ruhsuz benim için !!!
Ben şimdi gidiyorum senden öte bir yerlere daha bilge daha yaşlı bir ana karşılayacak şimdi beni, tombul göğüslerine yaslayacak başımı ve temiz bir tülbentle silecek gözyaşlarımı ...
Şimdi yollara çıkıyorum. Ardımda bıraktığım dostlara tüm iyiniyetimi bırakarak; beni gerçekten sevenlere.
Hoşçakal