Elveda diyemeyecek kadar

Oturmuşum bir köşede yalnızca olacakları izliyorum

Acımasız vahşet dolu bir savaşa hazırlanır gibiyim…

Durumum kederimden umutsuzluğumdan, yine de

Hayal kuruyorum çünkü hak ettiğim tutkularım var…

***

Kimseye ihtiyacım olmadan uçmak istiyorum artık

Çimenlere korkusuzca basacağım minik bahçemizde…

Zamanı da geldi artık dostlarımın elini tutmak istiyorum

Ama an be an istediklerim de gençliğim de kayboluyor…

***

Gülmeye zorluyorum kendimi, yüreğimse kan kusuyor,

Üstelik yalnız onun istediklerini yaşamaya çalışıyorum,

Kim olduğumuzun ne olduğumuzun hiç mi hiç önemi yok

Zamanlar tükendi,  yıllar tükeniyor, ben tükeniyorum…

***

Aynalara baktığımda artık yaşlı bir adamım ben

Işık yok, karanlık bulutlar yuvarlanıyor etrafımda…

Ne oldu bana böyle canımın içi ne oldu söyle

Neden taşıyacağımdan daha fazla yük var sırtımda…

***

Ama artık fazla zamanım da yok son perde kapanıyor

Güneş batıyor karanlık bulutlar kümeleniyor başımda

Ne yazık ki sil baştan başladığım yere dönüyorum,

“Kalbi kırık” umudu yıkık yüreği paramparça olarak…

***  

Gülümse ama söylemek istediğini sakın söyleme,

Çünkü vakit çok geç, tıpkı bir şarkıda olduğu gibi

“Dönülmez bir akşamın ufkundayım ben artık” vakit

Çok geç ve belki de ”elveda diyemeyecek kadar…”

…

“Elveda diyemeyecek kadar…

Erdoğan ÖZGENÇ

Adana 08.04.2014  22.00