Elveda hayat

Ölüm;
Akköpüklü çavlan olur
Akar ihtiyar nefesime,
Homurdanarak.
Ak bir güvercin kanadında
Rakseder varsıllığım
Hiçliğin sınırsız koynunda.
Takvimsiz zamanın memesinden
Beslenir tensizliğim.

Belki birgün
Bir karanfil kokusunda,
Belki de;
Bir zakkum acısında
Yeniden ve daha muhteşem
Diyalektik bir devinimle
Buluşmak dileğiyle
Elveda hayat...