Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

29 Ocak '16

 
Kategori
Öykü
 

Elveda sigara

Elveda sigara
 

Bu öykü benim başımdan geçen bir öyküdür.

Seda, benim iş arkadaşımın kız kardeşiydi.

Tanıştığımızdan bu yana ara sıra bir araya gelir, birbirimize edebiyat, felsefe, psikoloji alanında sorular sorar, yanıtlamaya çalışırdık.

O gün yine bir kafeye oturmuş hem bir şeyler atıştırıyor, hem de sohbet ediyorduk.

Bir süre sonra sigara içme ihtiyacını duydum. Çok fazla içmesem de askerde alıştığım tütünü ara sıra içime çekmeye devam ediyordum.

İnsan niye sigara içer?

Çok çeşitli nedenleri olabilir.

Ancak, dumanını dışarıya verirken eğer sıkıntılı iseniz dertlerinizin o dumanla birlikte havaya uçtuğunu hissedersiniz. Psikolojik bir durumdur bu. Sigara ile deşarj olanlarımız çoktur.

Sigarayı tüttürmemin ortalarına geldiğimde Seda edebiyatla ilgili konuşmamızı birden yarıda keserek:

-         Halil Amca, neden sigara içiyorsun diye sordu.

-         Alışkanlık Seda… Uzun süredir içiyorum. Ama çok fazla değil. Günde birkaç tane…

-         Olsun… Zararı var…Ciğerlerine yazık değil mi Halil Amca… Zehir çekiyorsun içine. Kendine hiç acımıyor musun? Hasta olacaksın. Belki de bu yüzden erken öleceksin.

Seda akıllı bir kızdı. Üstelik beni çok severdi. Düşüncelerinde ve sözlerinde samimi olduğunu biliyordum. Laf olsun diye konuşmazdı.

Konuyu giderek daha da derinleştiriyordu:

-Halil Amca, doktorlar bunun zararlarını boşuna söylemezler. Çok tehlikeli senin içtiğin şey. Vazgeç bundan. Bırak sigarayı. Erken ölmeni istemiyorum.

Aklıma tekrar Seda’nın ciddi bir kız olduğu ve beni çok sevdiği geldi. Samimiyeti yüz ifadesinden ve ses tonundan da belliydi. Durumuma gerçekten üzülüyordu.

-Bunu bırakmak çok zor, dedim.

-Zor değil aslında. Ben senin iyiliğini düşünüyorum. Beni seviyorsan bırakırsın. Ben seni çok seviyorum. Bu zararlı şeyi bırakmanı istiyorum…

Düşündüm. Seda haklıydı. O anda birden onun Galatasaraylı olduğu aklıma geldi, ben ise Fenerbahçeliydim.

-Bırakırsam takım değiştirip sen de benim gibi Fenerli olur musun? dedim.

Aslında öylesine sormuştum. Takım değiştirmenin kolay olmadığını biliyordum. Ancak şaşırtıcı bir cevap geldi:

 -Sen bırak sigarayı, ben de Fenerli olurum Halil Amca, dedi.

Tekrar düşünmek zorunda kaldım. İçimden “Demek ki takım bile değiştirecek kadar beni seviyor” diye geçirdim.

Bu durum beni çok etkiledi. İnsan kendisini bile yeterli derecede sevmiyor ancak küçücük bir kız samimi olarak seviyorsa ve siz de bunu hissediyorsanız ister istemez etkileniyorsunuz.

- Tamam Seda, ben de bugünden itibaren sigarayı bırakıyorum. Hatta şu anda bıraktım. Bir daha içmeyeceğim, dedim.

Seda da benim ciddi bir insan olduğumu bilirdi. Birden gözlerinin içinde gülücükler açtı.

-Yaşşa Halil Amca, çok sevindirdin beni, diye bağırdı.

Uzun süredir Seda’yı göremiyorum. Gerçekten Fenerli mi oldu bilmiyorum. Bildiğim tek şey var, onun sevgisinden aldığım güçle oniki yıldan beri sigaraya elveda etmiş durumdayım.

Hem sağlığıma darbe indirtmedim, hem de emperyalist güçlere para yardımında bulunmuyorum.

Seda bana bir taşla iki kuş vurdurttu.

 
Toplam blog
: 137
: 158
Kayıt tarihi
: 09.03.14
 
 

1958 yılında Söke'de doğdum. Esnaf çocuğu olarak ilk, orta ve lise eğitimimi Aydın ili Söke ilçes..