- Kategori
- Haber
Em Hemu Hrantın, Em Hemu Ermen?en!.. (Hepimiz Hrant’ız, Hepimiz Ermeniyiz!..)
Em Hemu Hrantın, Em Hemu Ermen?en!.. (Hepimiz Hrant’ız, Hepimiz Ermeniyiz!..)
Bugün sevgili Hrant’ımızı uğurladık, bir güvercinin ruh tedirğinliğinde olanları koruyamayan, aciz bir ülkenin vatandaşı olmanın utancıyla..
O’nu uğurladık güneşli, güzel bir günde, zavallı bir matem’in koynunda, tüm gözyaşlarımızı içimize akıtarak..
Bir klarnetten süzülen ‘‘Sarı Gelin’’in dokunaklı nağmeleri, derin bıçak yaraları açtı yüreğimizde..
Sonra Sevgili eşi, Rakel’in titreyen sesiyle, cesur ve mağrur bir şekilde okuduğu ‘‘Sevgiliye son mektup’’un nağmeleri, rengarenk karanfillerle raksetti gökyüzünde..
Hissettim, ‘‘O’’ bize yine gülümsüyordu kocaman yüreğiyle..
Hissettim, mendiller uzatıyordu Biz’e kanayan gözyaşlarımız için..
Şimdi kelimeler öksüz, kelimeler yetersiz ve kelimeler bir o kadar canımızı acıtıyor olanca gücüyle …
Hoşçakal Hrant, hoşçakal Dost...
Ölüm sana hiç yakışmadı!...