Emanet

Ey Türk Gençliği! ... Birinci vazifen, Türk istiklâlini, Türk Cumhuriyetini, ilelebet, muhafaza ve müdafaa etmektir. Mevcudiyetinin ve istikbalinin yegâne temeli budur. Bu temel, senin, en kıymetli hazinendir. Bir gün, İstiklâl ve Cumhuriyeti müdafaa mecburiyetine düşersen, vazifeye atılmak için, içinde bulunacağın vaziyetin imkân ve şerâitini düşünmeyeceksin! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!” diyerek, gençlerin omzuna büyük bir yük yükleyen Mustafa Kemal Atatürk gençliği bu büyük emanete yeterince sahip çıkabilmiş midir? Yoksa… Rahmetli Barış Manço’ nun bir şarkısında dediği gibi…

“Ellerimle büyüttüğüm

Solar iken dirilttiğim

Çiçeğimi kopardın sen

Ellere verdin” ellere vermiş, hoyrat ellerde solmasına seyirci mi kalmıştır?

Ne kötü bir duygudur değil mi? En kıymetli hazinesini en sevdiğine, güvendiğine emanet edip de bir gün o emanete yeterince sahip çıkılamamış, korunamamış, kollanamamış, yeterli özenin gösterilememiş olduğunu görmek.

“İstiklâl ve Cumhuriyetine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler. Cebren ve hile ile aziz vatanın, bütün kaleleri zaptedilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. Bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. Hattâ bu iktidar sahipleri şahsî menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. Millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir.

Ey Türk istikbalinin evlâdı!

İşte, bu ahval ve şerâit içinde dahi, vazifen; Türk İstiklâl ve Cumhuriyetini kurtarmaktır!”

Ne müthiş bir öngörüdür bu? Ne keskin bir zeka, ne keskin gözler? Ta 86 yıl öncesinden bu günleri görebilmek kaç Ademoğluna nasip olur?

İşte tam da burada, tam da zaptedilmişken nerdeyse tüm kaleleri o büyük emanetin, iktidara sahip olanlar gaflet, dalalet, hıyanet içindeyken hatta, eli kolu ayağı bağlanmışken gençliğin, üniversite bitirenleri bile işsizken ve açken (!) ne zaman, nerede ve nasıl gösterecek gençlik gençliğini. Gösterebilecek mi ya da?

Hakların ve özgürlüklerin kısıtlandığı, nerdeyse her Atatürkçüyüm diyenin içeri atıldığı, mimlendiği bir ortamda elbette ki kolay olmayacaktır o büyük emanete sahip çıkmak. Fakat inanıyorum ki; er veya geç takke düşecek, kel görünecektir. Muhtaç olduğumuz kan damarlarımızdaki asil kanda mevcuttur. Ve atanın sonsuz güvendiği gençlik bunu yapabilecek muvaffakiyettedir.

19 MAYIS GENÇLİK VE SPOR BAYRAMINIZ KUTLU OLSUN.

NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE! …