EMASYA

Kıbrıs Harekatı yapıldıktan 4 ay sonraki kış tertibiyle 20 yaşımı doldurup asker oldum. Erzincan 59. topçu tugayı çavuş talimgahına gönderdiler. Piyade eğitimleri, dershane dersleri, nöbetler.. Aslında ünivesite terklerin bölümü olmasına rağmen, yokluktan bendeniz lise 1 den kaçkına, hayatımda ilk defa duyduğum logaritma dersleri verildi.

Bizim Ateş İdare takımı teğmeni bir gün tahtaya EMASYA yazdı. Biz, her halde AMASYA demek istedi diye düşünürken, kelimenin açılımını altalta yazdı:

EMNİYET
ASAYİŞ
YARDIM

EMASYA, bunların kısaltmasıdır. Bizim işimiz, garnizon bölgesindeki en büyük mülki amirin isteğiyle alarma geçip, en kısa zamanda olay yerine intikal etmektir. Komutan emri olmadan hareket edemezsiniz. Sizi alana kadar bırakıldığınız yeri terk etmeyeceksiniz.

***

Şubat geldi, rütbesiz erat dağıtıma gitti. 59 da sadece acemi olarak Çavuş Talimgah Taburu kaldık.Bize de kıpkırmızı onbaşı pırpırlarını taktılar. Gideceğimiz yerin belli olmasını dört gözle bekliyorduk. Tam o sırada 75 Erzincan olayları başladı. Bize de EMASYA alarmı verildi. Mermisiz M1 tüfeklerimiz ve kasaturalarımızla REO kamyonlara bindik. Erzincan'a girince, her sokak başına ikişer kişi olarak bırakıldık. Kasatura tak! Emri de aldık. Hiç birşey olmuyordu.

Bacaklarım kilitlenince,nöbet yerinden ayrılmadan biraz turlamaya başladım. Başımda miğfer de vardı. Elinden tuttuğu küçük bir çocuk olan adam, sarılıp şapur şupur yanaklarımdan öptü. Adam, tanımadığımı anlayınca ifade etti."Sen, benim hanım doğumda kan kaybederken taze kan vermiştin." Şaşkınlıkla, "çocuk nasıl?"diyebildim. "Çok iyi" deyip kayboldu. Biraz sonra elinde tost-ayran poşetiyle geldi. Diğer köşedeki arkadaşıma da almıştı.

***

Bu konuda cdenizkent'in bloglarını da okumanızı tavsiye ederim.