- Kategori
- Deneme
Emba Çok Gerilerde Kalmalı
Ebrulim...Dişsiz...ağzını acınca çiğnediği sakızı şişirdiğini sanıyor. Fotoğraf: Ali Gülmen
Emba...
Emba' kıyıları...
Gök soğuk, toprak soğuk..
Bu diyarlar soğuk...
Kuru rüzgar günbatımına dek esip durdu...
Genç kız uzun süre yürümenin yorgunluğuyla çürümeye yüz tutmuş bir ağaç gövdesine oturup kapkara akan nehri seyretti...
Uzaktan gelen kurt ulumalarını belli belirsiz duyuyordu.
Ne baba evine dönebildi, ne de annesinin ölümünden sonra; bir zamanlar ninesiyle yaşadığı kulübeya... Çaresizlik içinde yanıbaşındaki ağacın gövdesine yaslandı.
Gözleri nemli...
Düşünde, ebruli renkli günlerini tekrar yaşadı gün ışıyana dek...
Giysileri toz toprak içinde, gözleri ağlamaklı üç küçük çocuk beliriverdi yanıbaşında...
Önce; yürümeyi yeni öğrenen en küçüğü iri çakmak çakmak gözlerini oğuşturarak yanına yaklaşıp kucağına oturur.
Genç kız yeni ailesini bulmuştu.
Emba kıyılarını yavaş yavaş zihninden silinmeye başlamıştı...