Emeklilik aşkımız

Emeklilik aşktır. Kimi çalışan için sevda, kimisi için hayalleri gerçeğe dönüştüren sihirli çubuktur. Çünkü çok istediği şeylere ancak emekli olduğunda kavuşacağına inanır. Çalışma hayatı süresince sahip olamayacağı bir ev, kimisi için otomobil alma, kimisi için düğün dernek yapma fırsatı olarak insanımız üzerinde bıraktığı duygu emekliliği daha da cazip hale getirmektedir.

Türk insanı için çok önemlidir emeklilik kavramı. Devlete sırtını dayamak, devlet güvencesinde olma arzu ve isteği yıllardan beri en çok konuştuklarımızın başında gelir. Emeklilik, hayatta karşılaşacağı en kötü şartlarda bile aç ve açıkta kalmayacağının garantisidir insanımız için.

Devlet desteğini arkasında hissetme duygusu, ülkemizin en varlıklı ve en önde gelen insanlarında bile var. Rahmetli iş adamları Vehbi Koç, Sakıp Sabancı ve hatta Başbakan Tayyip Erdoğan bile SSK emeklisidir. Burada önemli olan aldıkları emekli aylığı değil, emekliliğin sağladığı güvencedir.

Çalışırken elde edemediği şeyleri nasıl elde edecek diyorsanız, SSK emeklileri alacağı kıdem tazminatı ve biraz da borçlanmayla bazi isteklerine kavuşabilir belki. Memur emeklilerinin tazminatları çok düşük olduğu için fazla şansları yoktur. Örnek mi? 2006 yılında 30 senelik memuriyet hizmetine karşılık aldığım 23 milyar TL. ancak babadan kalma evin tadilatına yetti.

Yeni Sosyal Güvenlik Yasa Tasarısı, sokağa dökülen- polisle karşı karşıya getirilen çalışanlara karşın, çoluk çocuğu sigortalı yapma telaşına düşen binlerce vatandaşa karşın, Mecliste konuşturulmayan muhalefete karşın Mecliste görüşülmeğe devam ediyor.*

Yeni yasa ile, prim ödeme gün sayısı 7200'e çıkacak, yaş haddi 65'e çıkarılıp aylık bağlama oranları düşürülecek.
Gençler 65 yaşında emekli olacakların inanmayıp boşa prim ödemek yerine bir miktar daha fazla ücret almak için kayıt dışına çıkabilirler. Bu da ekonomiye ağır fatura getirecektir.*

Mevcut durumunda ekonomiye getirdiği ağır yükü göz ardı edemeyiz elbette. Batıda dört çalışan bir emekliye bakarken bizde bu sayı ikiye düşmüş vaziyettedir. Yeni düzenleme yapılırken Batıda ki yaşam standartını ülkemiz çalışanı için uygulamaya kalkmak hiç adil olmaz. Bırakınız çalışanı, sokaktaki insanımızın 65 yaşındaki haline bakın ve ülke gerçeklerini görün beyler.

IMF' nin baskısıyla çıkan bu yasayı, büyük sendikaların sesini çıkarmadan kuzu kuzu desteklemesi anlaşılır gibi değil. Bazı sendika üyeleri demokratik tepki koyarak dövülme pahasına sokağa dökülürken, üyesinin emekli (!) olmasını istemeyen büyük sendikayıda gördük.*
*Ekrem Sarısu