Empati günü.

"Kardeşim!
Çıkarmaya karar verseydin
yüreğimdeki dikeni
senin ayağındaki de yok olur giderdi.”
(Aznavour )  

...  

Cumartesi akşamları, ' Yaşamın kıyısındaki düşler ' adını verdiğim bir program hazırlayıp sunuyorum Cem Radyoda.  

Geçtiğimiz hafta, Can Dündar' ın eski bir yazısından etkilenerek oluşturduğum cümleleri peş peşe sıraladım canlı yayında.  

Dedim ki; Her ayın bir gününü empati günü ilan etsek.
Kutuplaştığımız her konuda bir değiş tokuş yapsak o gün...  

Mesela o gün kadınlar erkek, erkekler kadın rolünü istlense,
Hakim suçlu , suçlu hakim olsa,
Öğrenci Öğretmeniyle,
Doktor Hastasıyla,
Polis Suçluyla,
Ev sahibi Kiracısıyla,
Ebebeyin Çocuklarıyla,
Patron İşçisiyle yer değiştirse...  

O gün bir saatliğine dillerini bilmediğimiz halde Kürt yada Ermeni bir ailenin evine konuk gitsek ve DİLSİZ KONUŞMAYI denesek ...  

Haa bir de mesela o gün FENERLİLER GALATASARAYLI OLSA YA DA TERSİ TABİ...  

EZBER BOZSAK YANİ.  

Ne kaybederiz dersiniz?  

diyerek bitirdim cümlelerimi ve bir müzik arası verdim.  

Gördüm ki; gelen maillerden hiçbirinde,  

- hadi ordan, nasıl kadın olurmuşum,  

ya da  

- " bir saatliğine dillerini bilmediğimiz halde Kürt yada Ermeni bir ailenin evine konuk gitsek ve DİLSİZ KONUŞMAYI denemek " de nerden çıktı ... gibi yanıtlar yoktu....  

Daha çok şu cümle yazıyordu:  

Hepsi neyse de ASLA FENERLİ ( GALATASARAYLI ) OLMAM.  

Dedim ki kendi kendime; kabul et Hatice sen fazla abartıyorsun şu ülke sorunlarını....  

Siz ce de öyle mi?