Emrettim!.. yaptı..

Dışarıdan kendini mi gördün?

 

Saçmalama nasıl dışarıdan kendini gördün!…

 

” Kendime dışarıdan baktım tıpkı bir yabancı gibi… Bu nasıl biri?… Önce ellerime, ayaklarıma… görebildiğim heryerime … Önce bir ürperti… Tanıyamadım kendimi. Ellerim, bunlar benim mi?… Nasıl da yalnızlığım var halime bakar mısın dedi … çözmedin mi hala kendini?… “

 

İyi bir destek alsan !…

 

” Sorunlar salt kendimle mi ilgili… Ya yalnızlığım?… En büyük desteğim, dışarıdan gören kendimi…”

 

Öyle yutturdular ki hayatı… Hele duyarlıysan !

 

” Dinleyemem artık seni… Sende yutturucuysan nereden bilirim ki?… Güven duygum bitti artık benim, aşk koca bir yalan… Dostluk yok, sahte… Bunca çabam boşa çıktı ve destek olucu arayacağım …”

 

Bana izin vermen gerek!…

 

” Değişen ne olacak peki?… Nereden çıktın sen?… Kolayca çözüm bulacağını mı sanıyorsun?… Kendi haline bakmayı dene… Benim sorunlarıma destek olacak sen!… Ne haldesin?…”

 

” Dışarıdan kendime bakmayı garipseyen sen dene bakalım neler olacak”

 

Kendime dışarıdan bakmayı deneyeceğim öyle mi?…

 

” Evet dinliyorum seni”

 

Ellerim benim ellerim, yabancı değil bana…

 

” Ürpermedin mi? halâ”

 

” Ya hayatı kavrayışına dışarıdan bakmayı denemek, duruşun örneğin… evde, işte.. sözedeyim mi daha!… ne oldu? sustun… Duyarlılıktan söz eden sen, neden birden durdun? ”

 

Ama bunlar çok duyarlılığın yansımaları olamaz mı?… henüz bu denli birikimsizlik varken yok etmez mi bizi?…

 

” Coğrafyana sığın, birikime sığın… aşka sığın, yalnızlığa sığın… sorumluluklarına sığın… sorumsuzluklarına sığın… çıkarlarına sığın… cinselliğe sığın… açlığa sığın… işsizliğe sığın… bilime sığın… dostluğa sığın… bitireyim mi ?…”

 

Ne yapmalı adına salt kişisel çabalar mı? seninkisi… örneğin Aşık olduğunda, sevdiğinde, sevildiğinde bitecek mi?… iyi bir ev, araba?… tatil… iyi yemek…

 

” Sen bir tiyatro düşlüyorsun… yaşanası bir tiyatro ve başrollerinde hep sen olacaksın..”

 

Kapitalizm; insan ilişkilerinde yalnızlaştırmayı, tekbaşınalığı körüklüyor… yapay sorunlar yaratıyor, nispi ferahlamalarla sahte ilişkiler yaratıyor… çelişkileri temelden alıp tekilleştiriyor… tükettiği her şey gibi.

 

İnsanı tüketir… Hasta eder..

 

Bitti.