En az eğitildiğimiz iletişim biçimi: dinleme!

İletişim, hiç kuşkusuz hayattaki en önemli beceridir. Dinleme ise en az eğitildiğimiz iletişim biçimi. Çoğu insan okuma, yazma ve konuşma eğitimine yıllar harcamıştır; ama pek az kişi nasıl dinleyeceği konusunda kendisini geliştirme ihtiyacı hissetmiştir. Çoğumuz nasıl dinleyeceğimizi bildiğimizi düşünürüz; çünkü bu hep yaptığımız bir şeydir. Aslında herkes kendi değerlendirme çerçevesi içinde dinlemektedir.

Gerçekten dinlemek, kendi kişisel deneyimlerinizi aşabilmek, kendi değer sisteminizin, geçmişinizin ve yargılama eğilimlerinizin dışına çıkabilmek ve büyük ölçüde diğerinin bakış açısına geçebilmek demektir. Çok ama çok nadiren görülen bir beceridir, beceriden de ötesidir.

Dinlemeni istediğim zaman öğüt vermeye başlarsan senden istediğimi yapmış olmazsın. Senden beni dinlemeni istediğimde kendini benim sorunumu çözmek için bir şeyler yapmaya mecbur hissedersen belki biraz garip görünecek; ama beni ortada bırakmış olursun.

Dinle!Bütün istediğim dinlemen, konuşman ya da bir şey yapman değil; sadece beni dinlemen. Kendim için bir şeyler yapabilirim. Çaresiz değilim. Cesaretim kırılmış ya da gücümü yitirmiş olabilirim; ama çaresiz değilim. Kendi kendime yapabileceğim ve yapmam gereken bir şeyi, benim için yaparsan korkuma ve yetersizlik duyguma katkıda bulunmuş olursun.

Ne kadar akıl dışı olursa olsun, gerçekten hissettiklerimi gerçek kabul edersen ben de seni inandırmaya çalışmaktan vazgeçebilir ve bu akıl dışı duygunun ardında yatanı anlamayı başarabilirim. Bu, açıklığa kavuştuğunda yanıtlar bellidir ve öğüde ihtiyacım kalmaz.