En büyük yatırımlarımız, sözlerimizdir...

Yarınımızı düşünerek, azar azar bir yerlere para atarız, yani daha zarif bir tanımlama ile bankada hesap açarız, limit yükseldikçe bu miktarı faiz hesabına çevirerek, akmasa da damlar diyerek dokunmayız.

İşte sözlerimiz de aynı bankaya azar azar biriktirdiğimiz sonra da unutuverdiğimiz paralar gibidir.

Sözler artı onları tamamlayan davranışlarımız.

Bunu rahmetli babacığımdan çok iyi biliyorum, iyi günlerinde, varsıllığında, sağlığında anneme asla zulüm yapmadı, onu üzmedi incitmedi, benim param, benim evim, benim çocuklarım, benim eşyam vs demedi.

BİZİM DEDİ HEP. Bizim evimiz, bizim yaşamımız...

Bir eşya mı alınacak, toplardı ablamı ve beni, annemi, çıkardık her ne alacaksak, koltuk takımı, beyaz eşya vs. her ne olursa olsun en küçük bir ayrıntıda dahi bize renk biçim kalite konusunda SÖZ HAKKI TANIYACAK kadar demokrat bir adamdı. Sigara alkol gece hayatı, hiçbir konforu yoktu kitaplarından başka.

Gel zaman git zaman hipertansiyonun pençesinde yenik düştü ve felç oldu, dört yıl yatağa çakıldı kaldı.

İşte o güzellliklerin paylaşıldığı her saniye ona sevgi olarak geri döndü.

Eşinden bir of işitmeden, Hakkın rahmetine kavuştu.

Şayet zulüm yapsaydı, zannetmiyorum bu kadar sevgi çemberi içinde koruyamazdık onu.

İşte size en şahanesinde bir FAİZ ÖRNEĞİ.

Yaşamımızın belirli kesitlerinde, kırarak, dökerek incittiğimiz insan, gün gelir hiç yatırmadığınız güleryüz ve şefkat senetlerinin faturasını pat diye vuruverir yüzümüze.

Sözlerimizi gönül süzgecinden geçirerek dilden telaffuz etmek, empati, ben olsaydım ne hissederdim diyebilmenin özündeki zerafet.

İşte bunları anlayabilmek çok önemlidir.

Yaşamı dördüncü boyutlardan algılayabilenlere ne mutludur.

Nilgün Çakıcı/BURSA

Saygılar.

Nilgün Çakıcı/BURSA