Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

12 Aralık '08

 
Kategori
Deneme
 

En çok beni severmiş o

Nereye gittin küçük çocuk sen? Uzaklaşma demiştim sana yanımdan. Bütün bu olup bitenin nedeni şu lanet olası ellerimi tutmamış olman. Bana sığınsaydın -korktuğunu biliyorum- yardım ederdim sana. Karanlıkta duvarlara yansıyan gölgeler gibi korkutmazdı seni bu kadın. "öcü"süyken bile kendi hayatının...

Sana bir sebep bulabilirdim, gördüklerini hayal ettiklerinle karıştırmaman için. Daha henüz küçük bir bebekken, yatağındaki bir gölgeyi bana benzetmiştin. Sarılmak için ellerini aramıştın onun. Sonra ağlamaya başlamıştın yastığına kapanıp. Kısacık bacaklarınla güçsüz tekmeler atmıştın oyuncağına. Kolu elimde duruyor şimdi.

Sözümü hiçbir zaman dinlemedin çocuk. Salıncakların hepsinde sallandın, bütün ördekleri yüzdürdün küvette. Her kucağa uzandın. Sana gülümseyen her yüze karşılık verdin, herkesin parmağını sıkı sıkı tuttun hiç bırakmak istemez gibi. Herkes de öyle sandı, senin onları hiç bırakmayacağını...

İlk, bir kaldırım kenarında rastladım sana. Kundağında sırılsıklamdın. Terk edilmiş gibiydin fazla gelip birilerine. Öyle sevdim seni ben, acımakla sahiplenmek arası... Evime getirdim seni, yatağıma soktum. Üstünü örttüm, sıcacıktı yaptığım her şey. Diğerleriyle paylaştım seni... Geceleri masaldı anlattığım her şey. Uyurdun sonra, yanına sokulurdum tutkuyla. Ufacık burun deliklerin kıpırdardı bazen. Seni izlerdim uyuyana dek.

Ve büyüdün böyle. Önce sözcükler, sonra anlamlar girdi hayatına. Seninle konuşmak da güzeldi. Beraber gülüşmek... Ellerimi tutmaya başladın karşıya geçmek için. Sığınmaktı anlamı kendinden büyük birisine. Korkunu onun korkusuzluğuna karıştırıp, yok etmekti.

Deniz kenarlarına inmeye başladık sonra. Kumdan kaleler kurmaya... Kıyıya vuran ilk dalgayla yıkıldığını seyretmekti seninkisi. Ve benimkisi hep daha çok kum yığmaktı önüne... Her yıkılışta, dönüp gülümserdin bana doğru. Uzun uğraşlar sonucu kırmayı başardığın her oyuncağın ardından, yüzüne yerleşen gülümsemenin aynısıydı bu. "Bunu da hallettim" gülümsemesi...

Gördüğün her şeyi isterdin. Ve ben istediğin her şeyi verirdim sana. Benimse tek isteğim, iyi biri olabilmek, iyi biri gibi gözükebilmekti sana. İkisi çok farklı şeylerdi aslen. Ancak aynılarmış gibi kabul ederdin sen.

Zamanla sesin yükselmeye başladı, daha fazla ağlayıp, daha fazla istiyordun. Ve ben sana yetemiyordum. Gördüğün her şeyi istiyordun yine sen ve hepsini veremiyordum ben. Veremediklerimi unutmuyordun, vazgeçmiyordun hiç istemekten.

Sonra başka bir yatağa yattın, önce beni sonra oyuncaklarını ayırdın yanından. Masallar bitti. Bir gün çöpte buldum banyodaki plastik ördeğini. Evdeki kedi bile terk etti bizi. Çok acıtıyormuş olanlar canını. Giderken böyle dedi.


Kar yağdı bir gün, bahçeye çıkmadın hiç. Karlar eridi, çamurlar silindi paçalardan, yıkandı yollar, sen odandan hiç çıkmadın dışarı. Geçen seneki kardan adam bile kapıya geldi, ona da sustun. O da eriyip kaldı eşikte...

Hiçbir şeyden korkmamaya başladın sonra. Ellerimi bıraktın, yolun karşı tarafına koştun hızlıca. Karşı kaldırımda kalakaldım öylece. Daha fazla korkmamak için elimden tuttuğun günleri özledim. Küçük bir bebekken daha güzeldin sen ve ben daha büyüktüm sanki.

Gittikçe küçültüyor mu insanı ne, söylenmeyip içinde kalmış her şey...

Durdurabilseydim keşke büyümeni. Belki yitip gitmezdin ilk dalgayla devrilen kumdan kaleler gibi. Belki sallanacak başka salıncaklar vardı daha. Belki sadece benim kucağımda kalmalıydın, kimseyle paylaşmamalıydım seni. Yanına uzandığımda kıpırdanan burun deliklerini izleyerek uyumak istiyorum yeniden. Sıcacık kucağımdan her inişinde tekrar sokulduğun göğsüme başını yaslayıp uyumanı istiyorum. Şimdi ben korkuyorum tıpkı senin korktuğun gibi eskiden. Sanki ellerinden tutacağım birisi olsa, uzanıp tutacakmışım gibi çaresiz ve korkak hissediyorum kendimi.

Gittikçe küçülüyor mu insan ne, uzun zamanlar boyunca büyüttüğü her küçük şey terk ettikçe onu...

Küçük bir çocuk kaybettim ben. En çok beni seven, ama aslında en çok benim onu sevdiğim...

 
Toplam blog
: 9
: 481
Kayıt tarihi
: 30.11.08
 
 

İstanbul doğumluyum. Sakarya Üniversitesi’nden mezunum. İstanbul Anadolu yakasında oturuyorum. Şu an..