En iyi doğumgünü hediyesi

İkinci çocuk.. Beklediğimiz tarihten bir hafta önce doğdu. Tam on sekiz yıl önce. 24 EKİM'DE...

Adını MURAT HİDEO koyduk. Sorunsuz bir bebeklik geçirdi. Konuşmasında gecikme oldu. Bir buçuk yaşındaki kontrolde sağlık merkezindeki görevliler tekrar kontrole götürmemizi istediler ama eşimin de geç konuştuğunu öğrendiğim için telaşlanmadım. Üç yaşında cümle kurarak konuşmaya başladı.

Japonlardan çok bana benzeyen yüzü vardı. Kocaman kara gözleri ve uzun kiprikleri ile herkesin dikkatini çekti. Gülümseyen yüzüyle eşime benziyordu. Yabancısın diye tartaklandığı, sözle incitildiği oldu. Bir gün eve "BEN BU YÜZÜ DEĞİŞTİRMEK İSTİYORUM ." diyerek geldiğinde çok üzüldüm. Ama giderek güçlendi. Türkiye'ye bir kaç yıl önce birlikte gittiğimizde " Anne buraya bana benzeyen yüz daha çok ." deyince çok duygulanmıştım. Sonra Murat adı buradaki kayıtlarda yok ama okuldaki kültür gününde giydiği dans kıyafetinin üstüne Murat adını buranın harfleri ile yazınca sevinmiştim.

Okulda hep pekiyi alan bir çocuk değildi ama kafasına koyduğunu uygulayan bir kişiliği vardı, hala da öyle. Bu bazan aramızda sorun yarattı ama üniversite sınavı sırasında kendi isteği doğrultuda çalıştı ve başarılı oldu.

Türkiye' deki sistemden daha farklı bir sınav sistemi var burada. Genel üniversite sınavı dışında bazı özel üniversiteler özel sınavla öğrenci alıyorlar. Okul başarısı, sosyal faaliyetleri, katılınan spor vb kol faaliyetleri ve bazan ailenin topluma katkısı, host family vb, ve yazdığı raporlar ve yazılı sınav her şeyin katkısı var sınav sonucuna. Sonra bir grup öğrencinin ve iki öğretmenin katıldığı tartışma ortamında öğrencinin kendi kişiliğini ortaya koyması önemli. Oğlum da bu yöntemi seçti ve sınava girdi.

Sınav sonucu doğum gününde gelecekti. Postacının yolunu gözledik. Getirdiği zarf büyükse sonuç iyi, küçükse kötü. Ders verdiğim odanın kapısını açık tuttum. Postacının elindeki zarfı görünce rahatladım ama evin içinde o ana kadar tur atan iki de bir dışarı çıkıp posta kutusunu kontrol eden oğlum inanamadı zarfı görünce. Biraz da olsa endişe ile zarfı açtı ve sonuç... GOUGAKU... Yani kazandınız yazısının olduğu bir kağıt ve öğrenim gideri için ödememiz gereken faturanın iliştirildiği bir diğer kağıt. Tabi gözüm rakama gitti ve eşime telefon edip sonucu söylemeden okul için, 000, 000 YEN hazırla dedim. Bize mali yük getireceği halde çok ama çok sevindik.

Oğlumuz belki hayatındaki en güzel hediyeyi aldı. Şimdi sıra liseden mezun olmaya kaldı. Mart ayına kadar. Aslında başka üniversiteleri de deneyebilir bu arada ama istemiyor. Gideceği üniversite KYOTO şehrinde. O da kızımız gibi tek başına yaşayacak. KUŞLAR KANATLARINI ÇIRPIP EVDEN UÇMAYA BAŞLADI.

Tartışmalarımızı bile özleyeceğim kara gözlü oğlum. Başarılarının devamını dilerim.