Enerji mi, sevgi mi?

Hani bazı insanlar vardır, tanışmasanız bile gözünüze iliştiklerinde yüzünüze bir gülümse yayılır. Sanki onlardan bize doğru, değişik bir enrjiyle akım gelmekte ve sanki bir bardağa damla damla su dolması gibi, içimizde bir şeyler yükselmekte ve ferahlamaktadır.!

İşte bu tür insanlar doğal "enerji bataryaları" dır.

Hayatları ne kadar yolunda gitmese de umutlarını kırmaz, söylenip lanet yağdırmaz, kimselere küsmez ve kimseleri incitmezler. Bu onların her şeye tevekkül eder ve boyun eğer olduklarını göstermez. Onlar sadece " en çıkılmaz durumun bile çıkılmaz olmadığına" inanırlar. Her soruna bir çare üretip, kendilerini mutlu kılacak bir pay çıkarmayı bilirler...

Kendi kendilerini şarj eden de bu hayata bakış tarzlarıdır. İşte bundan dolayı, etrafları çizilmez bir zırhla kaplıdır. Onlara güvenir, sempati duyar ve yanlarına yaklaşmak için istek duyarız. Çünkü bizim bedenimiz de bu " mutluluk deposu" insanlardan enerji çeker, onların yanında rahatlar...

Bu enerji alışverişi tıpkı kan verme işlemi gibi işler... Enerji, yoğun olan kişiden, ihtiyacı olana aktıkça, veren kişi yeniden doluma başlar. Yani, birbirine aktıkça çoğalarak giden bir yoğunluk bu!...

Benimde hayatımda sesini duyduğumda, enerji depoladığım CANIMMM diye hitap edebileceğim, ettiğim, iyiki tanımışım, hayatımda dediğim biri var. Böyle biri umarım herkesin hayatında mevcuttur...