Enerjimiz Boşa Gitmesin

Siyasi tartışmalar ülkenin enerjisini harcayıp tüketirken, diğer taraftan toplumda bir karamsarlık bir umutsuzluk oluştuğu oluşturulduğu açık. Buna rağmen yine de yapılacak çok şey var ki bunlardan en önemlileri konuşmamız gereken şeyler ise “daha fazla üretim, doğru meşguliyet, doğru hedefler tayin etmek, bilim ve teknoloji alanında yapılan çalışmaları hızlandırmak, piyasada tamamen ithalata dayalı ürünlerden sıyrılmak suretiyle yerlileşmek ve dünya pazarlarına mal sunan en azından kendi kendine yeten devlet nasıl oluruz?” ve benzeri çalışmaları görmek istiyoruz.

Türkiye’de bir cahilleştirme ve pop kültüre paralel olarak aynı şekilde bir arabesk kültür inşa edildiği ve içeriklerinin tamamıyla boş olduğunu görmek gerek. Sorunların temelinde ayrışma kültürü, kavga ve çatışma kültürü monte edildiği bu monte edilen kültürlerin bir şekilde enerjimizi aldığını görmemek için kör olmak lazım…

İdeolojik sol ve sağ gibi kavramlar bu millete bir şey vermediği gibi yıllardan beri süregiden çatışmalara sebep olduğu ve hemen herkesin anadan doğma sağcı, anadan doğma solcu olduğu Türkiye’de hiçbir standart gerçek dünya ölçülerinde değildir. Fakirleri sağcı, zenginleri solcu bir devlet modeline örnek dünyada yoktur. Ancak tüm dünyada fakirler daha dindar, zenginler daha az dindardır ki; Türkiye’de dindarlığın ürünü olan ranta konanlar için bu durum tam tersidir. Aynı zamanda solun tepesinde yer alan insanların da bir şekilde rahat yaşadıkları bunların da gerekli maddi imkânlara kavuşmak için birçok şeyi kullandıkları açıktır.

Dahası ortada hiçbir somut proje olmaksızın birbirini suçlayan kısır bir savaş ülkemizde dimağları dumura uğratmaktadır.

Kimin neyi savunduğu belli değildir. Yerli ve milli savunma sanayiden, tarımsal üretime bilimsel altyapısı olan gerçek bir eğitim sistemine nasıl kavuşacağımız hemen her kavga tarafında da belirsizdir.

Kavgalardan ortaya Türk halkına ve Türkiye’ye dair somut getirilerin ne olacağı tamamen sisler arkasında karanlıktır. Almak ve vermek üzerine kurulan bir denge oluşturmaya çalışılan bir düzen sürekli kavga üreteceği aşikârdır.

Ağır sanayi hamlelerimiz ne olacak belirsizdir.

Çin’in tüm sektörleri felce uğratan saldırgan tutumlarına karşı üretim anlamında ne gibi çalışmamız olacaktır belirsizdir. Bu gücün yerli ve küçük imalatçıların imalat yeterliliğini tamamen yok ettiği gerçektir. Bu rekabete yerli üreticiler nasıl dayanacaktır?

Hindistan yükselen güçtür ve nüfus olarak Çin’i geçmek üzeredir. Önemli bir pazar ve önemli bir güç olmaya adaydır. Bu gücün uyanmasıyla pazara süreceği mallarla nasıl rekabet edilecektir?

Avrupa ve Amerikalı tarım ürünlerin ve tarımsal şirketlerinin yerli piyasayı tamamen yok edeceği görülmektedir. Nitelikli ve bolca üretilen ürün fazlasına pazar mı olacağız yoksa tarımsal rekabetimiz hangi şekilde olacağı açıklanmalıdır.

Var olan şeyleri paylaşmak bir yere kadar zevkli olabilir. Ancak paylaşılan şeyler daha doğrusu yağmalanan demek daha doğru olur sınırsız değildir. Bu ülke doğru kullanıldığı takdirde bir bu kadar daha insanı beslemesi mümkündür. Ancak bunun için daha nitelikli planlamalar ve toplumun hemen her kesiminin paylaşıma ikna edilmesi için yapılan çalışmalar kadar üretim ve birlikte yapmak üzerine odaklanmak gerekir ki; şu ana kadar yapılan tartışmaların ana hedefi var olanları verimli bir şekilde artırmak değil, sadece paylaşmak üzerindir ve bu paylaşım ancak ortada bir şey var olduğu sürece mümkündür. Hiçbir kaynak ve zenginlik insanın nefsi ve hırsı kadar sınırsız değildir!