Engeller aşılmak içindir

3 Aralık ‘Dünya Özürlüler Günü’ idi biliyorsunuz. Şu özürlü ifadesini hiç sevemedim. İlle de özürsüz insanlardan ayırt etmek istiyorsak, "engelliler" demekten yanayım. Biz "engelsiz" insanlar, engeli olanları, "özürlü, sakat, engelli" gibi kavramlardan hangisiyle adlandırma konusunu bile henüz çözebilmiş değiliz. Kaldı ki onlara hayatın her sahasında olanak ve fırsat tanımak...

Gerçekte hepimiz birer potansiyel engelliyiz. Herhangi bir fiziksel eksiklik, doğuştan olabileceği gibi daha sonra çeşitli hastalıklar ya da kaza sonucu hepimizin başına gelebilir.

Kuşkusuz görememek, işitememek ya da rahat hareket edememek insanı ciddi zorlar. Bu durum, günlük işleri yapabilmeyi, yaşamı kimseye gereksinim duymadan rahatça sürdürebilmeyi kısıtlar. Bazı güzelliklerden yoksun yaşamak önemli bir imtihandır. Ancak insanın, zorluk durumunda Yaratıcısına yakın olmasının kazanımları da büyük olacaktır. İnsan, yaşadığı bu imtihanı sabrederek güzel bir şekilde verirse, karşılığını kat kat fazlasıyla alabilir.

Engelli insan, durumunu sonsuz yaşamı için bir hayır olarak düşünmeli. Ancak bu konuda bizlere de önemli görevler düşer; engelli insanlara karşı şefkat, merhamet, saygı ve yardımseverlik duygularıyla hareket etmek. Bu da bizim imtihanımızdır.

Engelli çocuk sahibi anne babalar da gösterdikleri sabır ve tevekkülle sınanırlar. Normal çocuklardan daha fazla ilgi, sevgi ve şefkat göstererek büyütüp yetiştirdikleri çocuk, onlar için sonsuz mutluluğun anahtarı olabilir.

Kimi zaman şuuru kapalı kişilerin, engelli insanları hedef alan, insanlıktan uzak, basit ve kırıcı espriler yaptıklarına tanık oluruz. Gerçekte özürlü olanlar, bu vicdansız kişiler olmalı. Farklılığı konusunda espri yapılması, alay edilmesi her insanı rencide eder. Vicdanlı insan böyle çirkin bir anlayışı, eğlence vesilesi olarak görmez.

Ayrıca unutmayalım ki her an biz de böyle bir imtihanla denenebiliriz. Bizi nelerin beklediğini biliyor muyuz?.. Sahip olduğumuz nimetler bize ait ve asla yitirme olasılığının olmadığı  özellikler değil ki... Bizim başımıza gelmese bile en yakınımızın günün birinde engelli olmayacağının garantisi var mı?

Bu ihtimali unutarak engelli insanları incitenlere saygıyı, sevgiyi, şefkat ve merhameti hatırlatmalı. Çünkü güzellik yapanlara daha güzeli ve fazlası vardır.

Bu güzel ahlak hakim olursa engelli insanların yaşamı daha kolaylaşacak ve daha sosyal insanlar olacaklardır. Engelli insan sağlıklı olanlar için yük değildir; her insan gibi değerlidir. Sayıları az da olsa hatta engelli insanların sayısı bir elin parmakları kadar da olsa tüm gereksinimleri karşılanmalı, hayat onlar için daha kolaylaştırılmalı. Engelliler asla dışlanmamalı, hayatımızda olmalı.

Gösterilecek şefkat ve saygı onlara yaşama sevinci verir. Engeller üstesinden gelmek içindir; insan için asıl engel aşamayıp, engellere takılmaktır..