Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

02 Mart '15

 
Kategori
Anne-Babalar
 

Engelli Anne ve Çocuğunun diyaloğu!

Engelli Anne ve Çocuğunun diyaloğu!
 

- Sen yürümesen de ben seni çok seviyorum, sen benim güzel annem, canım annemsin…
 
Birden bire küçücük çocuğundan bu sözleri duyan engelli anne şaşkınlık içinde kaldı. Ne diyeceğini bilemedi bir an, ne olmuştu bir anda evladı böyle bir şey diyordu! Yoksa biri ona bir şey mi demişti? Kafasına binbir soru geldi ama çocuğunu incitmeden en yumuşak sesi ile sordu;
 
- Neden şimdi öyle dedin bebeğim dedi
 
- Yooo bir şey olmadı anneciğim öyle aklıma geldi… Bil istedim… Benim için hiç önemli değil yürümüyor olman ama yürüseydin keşke….
 
- Evet, haklısın yürüseydim değil mi, mesela kim gibi?
 
-  Emre’nin annesi gibi yürüseydin keşke….
 
- Emre’nin annesi gibi yürüseydim onun kadar yürüyerek çok gezdirdim seni?
 
- Emre’nin annesi onu hiç gezdirmiyor ki? ama sen beni gezdiriyorsun anne…
 
- O halde Emre’nin annesi gibi arabayla her yere götürdüm…
 
- Emre’nin annesi araba süremiyor ki! ama sen sürüyorsun, gezdiriyorsun beni….
 
- Emre’nin annesi çalışıyordu değil mi?
 
- Çalışmıyor ki! ama sen çalışıyorsun anneciğim….
 
- Emre’nin annesi yürüdüğü için okumuştur, üniversite mezunudur, çocuğuna kitap okuyor bolbol derslerine yardım ediyordur da?
 
- Hayır çok okuyamıyormuş, Emre söyledi annesi ev işleri yapmaktan vakti kalmıyormuş. Galiba üniversite mezunu değil, yani bilmiyorum sormamıştım fakat sen üniversite mezunusun anne ve Emre söyledi annesi ona çok kitap okumaz, masal anlatmazmış… Senin her akşam yatarken bana özel anlattığın masalları söyledim, onun annesi ona hiç öyle masallar anlatmamış… Derslerine yardımcı oluyormuş ama sende bana yardımcı oluyorsun.
 
Küçük çocuk bir an durdu düşündü. Emre ile yaptıkları konuşmayı ve annesine söyleyip söylememeyi düşündü.
 
- Anneciğim sana bir itirafta bulunacağım, Emre benimle alay etti. Senin annen niye yürümüyor, engelli mi dedi. Benim annem yürümüyor ama ne çok şey yapıyor. Üniversite mezunu, çalışıyor, araba sürüyor, beni gezmelere götürüyor. Hatta beni çalıştığı için yaz okuluna da götürüyor. Ben senin yanında hiç sıkılmıyorum anne. Birlikte kitap okuyoruz, ders çalışıyoruz, resim yapıyoruz, geziyoruz, sinemaya gidiyoruz, ben çok şanslıyım. Fakat yürümek istersen yürüyebilirsin!
 
- Ben istersem yürüyemem yavrucuğum. Yürümek benim elimde olan bir şey değil. Herkesin söylediğine de kafayı takmamalısın. Yürümüş olsaydım senin için farklı yapacağım bir şey var mı? Bak kaç yaşına geldin hala seni kucağıma da alıyorum. Alışveriş merkezlerinde yorulunca hemen kucağıma gelip oturuyorsun. Eğer yürümüş olsaydım yapacağım ama şimdi yapamayacağımız birşey var mı?
 
Çocuk düşündü.
 
- Şimdi aklıma gelmedi ama vardır herhalde!
 
-Aklına gelirse söyle onun içinde bir çözüm buluruz diyerek gülümsedi anne.
 
Sarıldılar birbirlerine sevgiyle, annesinin yanaklarından öptü.
 
-Ben seni çok seviyorum anneciğim, senin eşin benzerin yok. Benim güzel annem. Tatlı annem.
 
Annenin ise dudaklarına dökmediği içinde fırtınalar kopuyordu. Acaba evladı ondan utanıyor muydu, arkadaşlarının onun hakkındaki olumsuz düşünceleri olduğunda bu onu nasıl etkileyecekti? İçinden geçenleri belli etmedi, yavrusuna iyice sarıldı.
 
-Bende seni çok seviyorum bitanem…
 
Toplam blog
: 108
: 2338
Kayıt tarihi
: 15.01.10
 
 

Bu Blogda; Engelleri her şeye rağmen aşarak hayatı engelsiz yaşamaya çalışan; eş, anne, çalışan, ..