Entel

Ne uzun saçlarım

Ne gür sakallarım var

Ne de entel muhabbetlerle bir barda

Çözümler ararım yarınlara dair.

Bilmem

Bende bilmem

Annemim , babamın bilmediği

Kelimeleri.

Ben,

Halkımla iç içe yaşarım

Onlar gibi yer

Onlar gibi düşünürüm

Onların kanı akar

Benim yüreğim yanar

Siyah bir perde de çekmedim aramıza

Karanlığın en koyusunda dahi

Buluruz ellerimizi.

Pipo içmem

Henüz

Sigaradanda sararmadı parmaklarım

Kuş ta değilim

Yükseklerden uçamam

Benimde elim kalem tutar

Bende şiirler yazarım

Duygularım dökülür yüreğimden

Yürek benim, beyin benim, kalem benim

Gölge istemem üstüme

Karanlıktan korkarım

Sığınamam gecelere

Çıkar dolaşırım memleketimin

Bağlarında, bahçelerinde

Bu vatan, bu güneş

Bu deniz, bu cennet benim

Coşarda gönlüm soğuk suları gibi

Memleketimin

Canımı katarım

Şiirime.

1995/KASIMPAŞA