Entrika ve yalan ile bir yere varılamaz!

Hem Allah'ın birliğine, onun emir ve yasaklarına inanıyor ve de ibadetlerini yerine getiriyorsun hem de başkalarına zarar vermekten vaz geçmiyorsun. Aslında vazgeçemiyorsun çünkü fıtratın öyle. Dünyaya geliş saatinde güneş enerjisinden bedenin nasıl etkilenmişse etkilenmiş, bir türlü kurtulamıyorsun fıtratından.

Kurtulmak istemiyorsun. İstesen de geç oldu artık. Kurtulman güç. Beynine kazımışsın kötü duygularınla. Seni ben bile kurtaramam bu saatten sonra.

Aptal sandın iyi niyetli insanları. Çevirmiş olduğun entrikaları yutturmaya çalıştın. Sandın ki gerçekten aptal. Oysa herşeyin farkındadırlar onlar. Konuşmuyor susuyorlarsa asaletlerindendir bil.

Ne fırtınalar kopuyordur içinde, aptal sandıklarını 'son bir kez daha kullansam da kurtulsam' diye ama nafile.

Yolun sonu burası..

'Nasıl yapsam nasıl tavır takınsam diye' med-cezirler yaşıyorsun. Perişan vazitettesin.

Dibini bulamazsın entrikalı işlerin.

Yok çünkü..

"Yalan ile dolan ile bir yere kadar" diye bir söz vardır. Yolun bittiği yer burası.

* * * * *      * * *    * * * * *

Oldum olası entrika çeviren insanları sevmemişimdir.

Yalan konuşanı hiç sevmem. Zira yalan konuşanlar hırsızlık da yapar her türlü kötülüğü de. Eskiden 'içki tüm kötülüklerin anasıdır' denirdi, şimdi 'yalan' kötülüklerin anası oldu.

Merhamet olmalı insanda merhamet!

Merhamet yoksa bir insanda, geçiniz..!

Yalan söyleyerek, gizli gizli hesaplar peşinden koşmakla bir yere varılamaz.

Açık olmalı insan!.

Net olmalı bir kere her şeyden önce.

İçi ne ise, dışı da o olmalıdır..

Doğru insan olmak lazım, din de öyle emrediyor. Aslında dinin emriyle değil, sana sunulan beyin kontrolü ile doğru insan olmaya çalışmalısın eyy insan! (kadın-erkek)

Adam Ateist'tir belki ama kimseye kötülüğü yoktur, kimsenin malında gözü yoktur, entrika nedir bilmez, merhametli insandır, başkalarına iyilik yapmayı sever vb..

Demek ki doğru ve iyi insan olmak din ile alakalı değil.

****     ***     ****

İyi ve doğru insan olmanın temelinde bir kere size yapılmış olan bir kötülük varsa kötülük yapanı affetmeniz ama yapılanı unutmamanızdır.

Affetmek unutmak demek değil.

Affetmek, içinizdeki nefret gibi kin gibi kötü duyguları bertaraf eder, içinizdeki mikropları öldürür ve kendinizle daha barışık olursunuz.

İçsel barışıklığınız size itiraf yolu açar. İtiraf sizi rahatlatır.

Yok eğer denemezseniz içinizi kemirir durur kötü ve fesat düşünceler. Anlayamadan bedeninizi çürütür.