Erdal Ceyhan'ın ardından

“O bir yıldızdı. Çevresini aydınlatan bir yıldızdı. Candandı, iyimserdi. Yüreği sevgi yüklüydü. Bu sevgi yüklü yürek yoruldu. Dayanamadı, kalp ameliyatı sonucu Erdal Ceyhan’ı 7 Ağustos pazartesi akşam saatlerinde kaybettiğimizi, doktorundan öğrendiğimde yıkıldım. Bu satırları gözyaşları içinde yazıyorum.”  Sayın Hüseyin Başdoğan’ın  “Bir Yıldız Kaydı”[i]  başlıklı yazısını okurken nasıl olduğumu anlatamam. İçim sızladı, yüreğim burkuldu, gözlerim doldu... Kısaca çok üzüldüm.

Evet, Milliyet Blog ailesinden eğitimci Erdal Ceyhan’ın vefatını üzüntüyle öğrenmiş bulunuyorum.  Aslolan taziyenin üç gün içerisinde verilmesi olduğunu bilmekle beraber Ceyhan Hocamıza Allah’tan rahmet,  yakınlarına ve sevenlerine sabırlar diliyorum.

Bu arada Ceyhan Hocamızla ilgili olarak ölümünden önce veya sonra yazı yazan  Nedim Üstün, Hüseyin Başdoğan,  Cem  Beraat Çamsarı,  Mehmet Burakgazi,  Nil Alaz ve diğer birçok vefalı arkadaşlara ve bu arkadaşların yazılarına yorum yazanlara kısaca Milliyet Blog ailesine bir kere daha başsağlığı diliyorum.

Ben, yüksek tempoda çalışan bir öğretmen ve okul yönetici iken emekli oldum. Sanki bir boşluğa düştüm. Sağlığım da, belleğim de bozulmaya başladı. Dimağımızı canlı tutmak adına, eşimin önerisi ve teşvikleriyle birkaç blogda,  bu arada Milliyet Blog’da yazmaya başladım. Belirli bir zaman sonra eşimin rahatsızlığı ve sonunda vefatı ile bir kez daha boşluğa düştüm. Yazamaz oldum. Yazılanları takip edemez oldum...

Zamanla kendime gelince, (inşallah hep böyle olurum) tekrar Milliyet Blog’da yazmaya  ve arkadaşların yazılarını okumaya başladım.  Bu arada, yukarıda sözünü ettiğim acı haberi okudum.

Şair, yazar ve eğitim akademisyeni Erdal Ceyhan’ın yaşını bilmiyorum; yaştaş olabiliriz veya benden olsa olsa birkaç yaş küçük olabilir. Beni yorumlarıyla teşvik eden bir arkadaştı. Öyle yazıyordu ki hayali olarak onu görüyor gibi oluyordum: 

“Hadi Sabahattin Hoca... Sabahları beraber koşalım... Bak... Seni okuyanlar var... Hem de çok sevenler... Saygılar, selâmlar... Özlemişiz...”Erdal Ceyhan 30. 09. 2011 11:27; [ii]

Birbirimizi ancak yazılarda görüyorduk; Ama görüyorduk. Ben de özledim Ceyhan Hocayı...

Sanırım o da beni görebiliyordu:

“Aslında acıklı bir yazı olmuş... Bir insanla bir bitkinin sevgisi... Belki de şiiri yazılabilir... Belki de yazılamaz... El sallayışınızı görüyor gibiyim... Onların da canları var... Acaba neyi severler, kimden hoşlanırlar... Bir ser, bir sır verseler... Öyle bakınırlar... Ama canlılar canlılar.”Erdal Ceyhan 11. 05. 2011 16:46  [iii]

El sallamadan söz edince bir şiirinden alıntıyı eklemek gerektiğini düşündüm:

“Son dem bu dem madem

Bandırma kentinde muhkem

Bir saksının içinde pencerede

Beni görürseniz bir el sallayın

İşte bileceksiniz o eski gül...

Ama,

Nerde bıldır açan gül şimdi.”[iv]

Erdal Ceyhan

 “Nerde Ceyhan Hoca şimdi?”demiyorum.  Biliyoruz ki; "Külli nefsin zâikatü'l-mevt", yani "Her nefis ölümü tadacaktır."(meâlindeki âyet Kur'ân'da üç sûrede geçmektedir. (bk. Âl-i İmran, 3/185; Enbiyâ: 21/35; Ankebut, 29/57) Önemli olan Ceyhan Hoca gibi hizmet etmek ve örnek olmaktır.

Umarım Ceyhan Hocamızın  Milliyet Blog’daki şiir ve yazıları ve de diğer yazıları yeni yorumlarla değerlendirilebilir.

Yeni yorumlarla deyişim şundan.

Haiku’lar: 28-30

28.

O babaannemdi

Bir kış günü bırakıp gitti

Şimdi kedisi mahzun ben mahzun.

29.

İçimde ne varsa döktüm

Bir ırmak oldu aktı şiir

Sonra bir göle vardı durdu.

30.

İşte geldi bir sis bastı

Ta yüreğimin ortasına kadar

Ondan sonra koydunsa bul.[v]

Erdal Ceyhan

Şiir yorumlanamaz derler. Niçin böyle derler? Çünkü herkes kendine göre yorumlar. Ayrıca bir kişi ortama ve zamana göre değişik de yorumlar. Milliyet Blog’da 26 Temmuz 2017’de yayımlanan bu son şiirini bir de şimdi yorumlayın: “İşte geldi bir sis bastı / Ta yüreğimin ortasına kadar/  Ondan sonra koydunsa bul.”

Ceyhan Hoca’yı Bandırmada bulamayacağız belki; ama gönlümüzde bulabileceğiz.

Ceyhan Hoca, beni yine teşvik ediyor gibime geliyor:

“Öğretmenim, ister mektup, ister deneme yazın, tatlı tatlı okutuyorsunuz... Elinize, dilinize sağlık.”[vi] Erdal Ceyhan 04.07. 2011 10:07

*

“Öncelikle mide ağrılarınız için geçmiş olsun. Sonra baka baka çevrenin fotoğrafını çeken yazılarınız için teşekkürler. Bazıları bakar da görmez... Siz görüyorsunuz ve gösteriyorsunuz.”[vii]

Erdal Ceyhan 05. 05. 2011 8:18

Başka yorumlar da var tabii, fazla uzatmamak için bir yorumu daha yazarak yazıyı sonlandırmaya çalışalım:

“Teşekkürler değerli öğretmenim... Hâlâ insanlara umut ve istek veriyorsunuz... Bin saygılar.”[viii] Erdal Ceyhan 06. 06. 2011 10:25

Benden de sonsuz saygılar ve sevgiler Hocam. Allah (c.c) rahmet etsin. Nurlar içinde yat.

Sabahattin Gencal(Emekli Öğretmen), Hamidiye-Çekmeköy-İstanbul