Erdem

Özgünlüğe tutunur ruhu.

Fay hatlarında özgürlüğü haykıran ünsüzle.

Yıkılan yıllara inat eğilmez inancıyla.

Yoksuzluğunu kırıklarına gömer,

Yaşanılmaması , acı kirliliği lime lime...

Erdemin haşmeti dondurur , ses ses...

Patlayan volkan, yakıcı, sevgi gözbebeğinden.

Sessizliği, sevgisizliği, denksizliği sarsıcı.

Dağ gözler, yıkılası düşer yerlere utanç!..