- Kategori
- Sivil Toplum
Erdoğan'ın özverisi (!)
Özgür (!) medyamızın fikri hür, irfanı hür, vicdanı hür (!) yazarlarının bir bölümü, Recep Tayyip Erdoğan'ın Cumhurbaşkanı adayının belli olmasından hemen sonra köşelerinden kahramanlık methiyeleri düzmeye başladılar bile. Kahramanımız Recep Tayyip Erdoğan. Kahramanlığı ise Cumhurbaşkanlığı gibi yüce bir makamdan kendi isteği ile, sırf ülkesini düşünerek vazgeçmesi. Daha, Başbakan olarak yapacağı işler varmış. Onlar için makam mevki önemli değilmiş. Hizmet aşkıymış. Falanmış, filanmış...
Daha yapacakları işleri olduğuna ve bu nedenle Cumhurbaşkanı olmasının uygun görülmediği fikrine aynen katılıyorum. Eğer Erdoğan Cumhurbaşkanı olsaydı, AKP seçime lidersiz girecekti. Parti içinde gruplaşmalar olacaktı. Seçim dönemi sancılı geçecekti. Ve büyük bir olasılıkla AKP seçimden beklediği zaferle çıkamayacaktı. Belki de Cumhurbaşkanı olarak Çankaya'da yapayalnız kalacaktı.
Bu kadar yıl uğraşıp son kaleyi de ele geçirmek üzereyken böyle bir hatanın yapılmasına tabii izin vermezlerdi.
Şimdi senaryo hazır. Fedakar bir başbakan. Güleryüzlü bir Cumhurbaşkanı. İlkelerine sadık bir Meclis Başkanı. Ve 5 yıl muhteşem (!) başarılara imza atmış bir AKP hükümeti.
Bir takım güçlerin (kimse onlar) baskılarına karşı halk için, demokrasi için aslanlar gibi direnmiş ve her fedakarlığı göze almış mağdur abiler ve mağdure bacılar. Türk halkı bu tabloya bakıp onları bu kez daha da güçlü olarak iktidara taşıyacak.
Ve 2008 de son perde başlayacak.
Şimdiye kadar perde arkasında olan başrol oyuncuları, yönetmen yardımcıları ve yönetmen de o zaman sahneye çıkacak işte.
Sonra mı?
"Bekleyip görelim" demeye dilim varmıyor.
Çocuklarımı düşünüyorum...
Mideme bir kramp giriyor...
Korkuyorum.