Ergene kon

Bu konuda yazmak, uzun zaman alır. Yaz, yaz bitmez. Öncelikle şunu söylemek lazım: Muhteşem bir olay. Büyük bir cesaret. Muazzam bir başarı. Biz terörü dağda, bayırda ararken, cebimizden çıktı. Gökte ararken, Cepte bulduk. ( Ben uydurdum) Şimdi, Erkenekon çökertildi mi? Terrör bitti mi? Rahatmıyız? Oh, oh maaşallah. Maaşallah da, dışarıda Rektör, öğretim görevlisi kalmadı. Ne olacak şimdi? Kim yönetecek Üniversiteleri? İmam-ı azamlar mı? Dersleri kim verecek? İmamlar mı? Oh, oh. İyi, iyi.

Şimdi bunlar teröristmiymiş. Belki, APO da suçsuzdur? Bunlar fitlemişlerdir. Hadi Apo. Koş, kapta gel, demişlerdir. O zaman bırakın Apoyu. Dağları özlemiştir. Mağaraları, harem-i şerifini, bitlerini, pirelerini. Bırakın, kavuşsun sevdiklerine. Nasıl olsa, terrör bitti. Erkenekon çökertildi. Ecevitin Koruma Müdürüne sorun. O her şeyi iyi bilir. Hatta Ecevit ten daha iyi bilir. Ecevit onu, Koruma müdürü olarak işe aldı, ama, aslında dedikodu müdürü olarak kullanıyordu. Oran sitesinde, hangi komşuda ne pişmiş. Kim, kime ne demiş? Kim, kimi aldatmış, müdür her şeyi bilirdi. Demekki, savcı da meraklıymış. Dedikoduya.

Savcı, birinci ağızdan bir şeyler öğrenmek isteseydi, Rahşan Ecevit'i çağırırdı, pardon aldırırdı. Bir şafak vakti. Ay bulutların arasındayken. Alaca karanlık kuşağında. Rahşan Hanım anlatırdı, bir paket margarine muhtaç olduğumuz günleri. Tane işi Birinci Cıgarası aldığımız günleri. Köy kent, ketesinin tarifini de verirdi savcıya. Birde çay demlerlerdi. Oh be, kim demiş haksızlık yapılıyor diye. İşte hukuk, işte adalet. Çaylar Devletten. Daha ne olsun.

Erkenekon dedim de, bu kırm kongo keneleri de sakın bunların işi olmasın. Saldılar milletin başına keneleri, adınıda er kene kon koydular. Bu konuyu da, müdüre sorun. O iyi bilir. Köy kent çocuğudur. Keneden anlar. DSP deki keneleri, o bulup çıkarmıştı.