Erkek gözyaşları

Gözyaşlarını kokluyorum.Kokmuyorlar tabii, fakat tatları tuzlu. O ağlıyor, ben ise yanaklarından süzülen gözyaşlarını içmeyi deniyorum. Onu kendime çekmekten ellerim ağrıyor. Kendime çekiyorum, yalnız olmadığını söyleyebilmek ve acısını paylaşmak istediğim için. Yapamıyorum fakat. O ağlıyor ve susuyor.
Yalnız.

Hiç ses çıkartmıyor, sadece sessiz dökülen gözyaşları var. İri ve tuzlu damlalar beni çaresiz bırakıyor. Her yeni gözyaşı ile ben daha çok küçülüyorum ve alçalıyorum.

Ne söylemem gerektiğini bilmiyorum, nasıl davranacağımı da. Sadece kendime doğru çekiyorum daha güçlü ve daha güçlü…

O kadar güzel ki…gözyaşları da çok güzel.

Yılardır tanımama rağmen, ilk defa onu ağlarken görüyorum. Alışık değilim bu haline….Alışmışım onun güçlü ve soğuk görmeye, dişlerini acıyla sıkmış ve her şeyi metanetli kabul etmesini.

Alışmışım, hep o silsin benim gözyaşlarımı, ağladığım zamanlar. Alışmışım hep O beni kendine çeksin, acımı hafifletmek için.

Şimdi o ağlıyor, ağır erkek gözyaşları ile ve bu gözyaşları beni güçsüz ediyor.Ağlıyor ve ruhunu temizliyor, gözyaşları ise inci gibi, zemzem suyu gibi ve hayat dolu. Onu her zamankinden daha sahici ve kendime daha yakın hissediyorum.

Erkek gözyaşlarını silmek korkunç zor …fakat o kadar güzeller ki…

Biz kadınlar için, ağlamak çok doğal sanki. Gözyaşları, bizim kadın kimliklerimizin bir parçası sanki. Biz içgüdüsel ağlıyoruz ve acılarımıza cevap veriyoruz.

Fakat Erkekler – Hayır! Onları, demir gibi ve soğuk görmeye alışmışız.

Erkek çocuklarına daha küçükken öğretilir erkeklerin ağlamadıklarını, aksi takdirde kızlara benzeyeceklerini.Ben de yaptım…

Erkekler bu bilinç ile büyür. Sadece erkek oldukları için ağlamamaları gerekiyor. Ve duygularını gizleyerek yaşamak onlar için doğal oluyor. Acılarını, buz maskelerin ardından saklayarak, cesur ve mert erkekler oluveriyorlar…

Fakat gerçek cesur erkek, gözyaşsılarının akmasına müsaade eden erkektir. Bir çocuğu doğduğunda, bir yakınını kaybettiğinde veya kızını gelinlikler içinde gördüğünde…Hayatının aşkını bulduğunda, yada aşk gittiğinde…

Ağlarken, bizim gözlerimizde zayıf ve komik değilsiniz…gerçeksiniz!

İçinizin parçalandığını saklamadığınız için güçsüz değilsiniz, güçlüsünüz!

Ağlayabilmek, gizlenmeden ağlayabilmek çok fazla cesaret gerektiriyor. Çünkü erkek gözyaşları, kadın gözyaşlarından çok daha acı ve çok çok daha gerçek.