Erkek ve kadın

Neden erkekler ve kadınlar birlikte yaşamak zorundalar veya evlenmek zorundalar? Ya da neden iki karşı cins birbirlerini çeker?

Evli çiftlere bakıldığında, ne erkekler ne de kadınlar mutlu gözükmüyorlar. Kimse hayatından ve evliliğinde mutlu değil gibi...

Erkeklere sorarsanız eşleri, kadınlık nedir bilmiyormuş. Kadınlara sorarsanız, kocaları ilgisiz...

Kimse durumdan memnun değil. Ayrılıp kurtulunmalı mı?

Yoksa genel geçer gibi görünen ve pek çok erkeğin de savunduğu poligami ve eşlerinde bulamadıklarını söylediklerini bir veya birkaç sevgililerde mi aramalı?

Bu tür yaşam tarzı olanlar da var ama acaba mutlular mı?

Peki evdeki kadın? Yani çocukların annesi?

Aslında çocuk olması herkesin bildiği gibi çok da zor bir olay değil. Sadece anne babasının belli olması ve toplumda bir yer edinebilmesi açısından kabul görülen yolla dünyaya gelmesi lazım ki çocukların gelecekleri kararmasın.

Canlı soyunun devamı için farklı eşeylerin birleşmesi ve döllenmenin olması gerekiyor. Erkek ve kadının birlikte yaşaması veya evlenmesi, bu amaç için midir? Genlerimize işleyen canlı soyunun devamı için midir? Öyle ise, çocuk da olduğu zaman sorun bitmiş olmuyor mu?

Neden mutsuzluk var o halde?

Yani ilişkierde sorun nedir de mutluluk yakalanamıyor? Ya da yakalanan mutluluklar çok çabuk bitiyor?

İnsan her ne kadar sistematik açıdan hayvanlar aleminde yer alsa da ve hayvanlar aleminin diğer türleri için poligami olsa da; bazı yaşamsal farklılıklar vardır. Diğer hayvanlarda, farklı türler arasında poligami olmaz, döllenme olmaz. Doğadaki birkaç tür canlı hariç. Örneğin, katır oluşması buna bir istisnadır. Ayrıca, doğadaki insan harici diğer hayvanlar, yıl boyu üreme yeteneğine yani çiftleşme yeteneğine sahip değillerdir. Doğada sadece insanoğlu, hergün çiftleşme yeteneğine sahiptir. Ancak bu yeti ya da özellik eğer doğa kuralına bakarsak üreme içindir...

Yani karşı cinsle olacak bir ilişki içindir...

Doğada sadece insan yavrusunun bakımı yıllar boyu sürer.

Doğada sadece insan yavrusu öğrendikleri ile akli dengesini geliştirebilir,

Doğada sadece insan yavrusu, anne ve babasının korumasına muhtaçtır.

Değilse dün ve bugün gazetede okuduğumuz gibi, küçücük çocuklar cinsel taciz de dahil pek çok istismara maruz kalır.

Doğada insandan daha canice, diğer tür üyelerine kendi çıkar ve arzuları için zarar veren bir başka canlı yoktur. Hiçbir canlının yavrusu küçücükken, akli dengesi henüz gelişmemişken, cinsel olgunluğa erişmemişken türün diğer üyeleri tarafından istismar edilmez...

İnsan türünün anne babası olmak, diğer canlı türlerindeki anne babalığa benzemez. Kaldı ki, diğer canlı türlerinde akli denge ve duygusallık olmadığı halde, tüm canlılar, yavrularının doğal koşullara uyum sağlama yetisini kazanana kadar bakımlarını ve korumalarını sağlarlar. Sadece üreme dönemlerinde kilometrelerce yol alarak yavru güvenliğini sağlayan canlılar, yuva yapan canlılar vardır.

Gerek aileleri, gerekse toplumsal düzeni sağlamak adına bir arada yaşamayı kolaylaştıran kurumlar bir araya gelerek tesadüfen veya isteyerek meydana gelen çocukların korunmasına yönelik önlemler almalılar. Ya da vahşi doğaya bırakılmalılar ki hiç değilse istismar edilmesinler kendi türlerince sapıkça emeller uğruna...