Erkekler âşık oluyor, istiyor, peşinden koşuyor; kadınlar bu hususta sanki konu mankeni

Adet böyleymiş. Yiyeyim âdetini, böyle adet mi olur. Kadınlar neden mutsuz, neden mutsuz; arıyorum arıyorum nedenini bulamıyorum. İşte bu! Onlar da aşka katılmak istiyor. Seviyorum‘un heyecanını yaşamak istiyor. Kurdun kuzuyu alıp gitmesi gibi biri sizi alıp götürüyor. Sanki eşyasınız. Aşkı erkekler yaratıyor, kadınlar senaryoya sonradan katılıyor. Bizim âdetimiz böyleymiş. Dişi kaçar erkek kovalarmış. Sanki şempanzeyiz!

Beni beğenen kız da beni tavlamaya çalışsa. Kendini beğendirmek için etrafımda saçlarını dağıtsa. Bu iş karşılıklı güzel. Köşede bekliyor Ahmet gelsin, beni alsın! Ya git allasen! Aşk insanı mutlu etmiyor. Tanışmanın güzelliği yok. Çünkü tek taraflı. Ben teklif edeceğim. Ben isteyeceğim. Ben peşinden koşacağım.  Üstelik biz erkekler ona buna asılan sapık durumuna düşüyoruz!

Kadın kendini güzelleştirmekle meşgul. Beni beğensin, beni beğensin. Mağaza vitrinlerindeki mankenler de öyle. Biraz da erkekler güzelleşip kendini beğendirmeye çalışsın, sizin onları beğenmenizin hiç mi önemi yok!

Bu işler sanki erkeğin görevi. Niye canım ben seni beğeniyorsam sen de beni beğeniyorsun.  Sen de benim peşimden koş, asıl, tavla, yalvar, gözyaşı dök. Hayır, lafı duymaktan madara olduk, bir de ben sana hayır deyim. Kadınlar aşk için hiçbir şey yapmıyor. Böyle olunca affedersin arka tepeye k…rı götürür gibi oluyor. Böyle aşk olmaz, böyle mutlu olunmaz.

Ben mesaj yazacağım. Pınarın başına gel diyeceğim. Bir de sen beni çağır. Biz erkekler neyiz ya! Hiç değerimiz yok mu? Ben beni bırakma diyen kadın duymadım. Erkeklerin yalvarmaktan ağızları çeşme musluğuna döndü. Ortada çok ciddi bir yanlış var. Bana ne eski zamanlardan eski adetlerden. Madem öyle birbirimizi hiç görmeyelim. Kız orada. Erkek bakıyor, beğeniyorsa alıyor. Sanki karpuz seçiyor. Allah aşkına siz nesiniz kadınlar ya! Sizin seçmeye beğenmeye, beğendiğini almaya hakkınız yok mu? Bir de kadın erkek eşit değil, kadını ikinci sınıf görüyorlar diyorsunuz. İlkel anlayışlara uyarak siz yaratıyorsunuz bu durumu. Yiyim âdetini! Kırın kabuğunuzu.

Sokakta bir genç gördünüz beğendiniz. Gidin yanına arkadaşlık teklif edin. Hayır mı dedi, ısrar edin. Daha olmadı taciz edin. Ne kadar geri bir ülkede yaşıyorum ya! Suçlu erkekler değil, kadınlar. Bir kadınla konuşmak istediğim zaman ben onu arayacağım. Bunun bir mantığı yok ki. İkimiz de insanız. Erkeklere soruyorum, sizi kadınlar arıyorlar mı? Hiç sanmıyorum. Erkekler buna gerek bırakmıyorlar ki. Öyleyse kuralı değiştirin. Görüşmek istediğiniz erkeği önce siz arayın. Toplumun kuralları varmış. Yiyim toplumunu! Zaten bu abuk subuk toplum yüzünden hani imkânım olsa kutuplara gideceğim.

Erkek senin peşinden koştuğu zaman yakaladığında onun malı oluyorsun. Av-avcı saçmalığı. Böyle aşk olmaz ki. Kadın da çapkınlık yapmalı. Kendine eş aramalı. Size eşinizi arkadaşınızı birisi buluyorsa, onun beğendiğini alıyorsunuz demektir. Trende otobüste erkler kızlara bakıyor, asılıyor, laf atıyor, taciz ediyor. Onlar sapık oluyor ya siz kadınlar hiçbir şey olmuyorsunuz. Bunları biraz da siz yapın!

Yaşanan erkeğin aşkı; sizin ne duygunuzun ne de beğeninizin önemi yok. He diyorsunuz, onun oluyorsunuz. Bu ne saçma sapan şey ya! Bana ne aslında, ne haliniz varsa görün. Bir de özgür olacaksınız, dedenizin kurallarıyla yaşıyorsunuz. Yazık gerçekten! Ve bu yazıyı siz okumuyorsunuz, dedeniz (dedeniz yaşındaki adamlar) okuyor. Ve bizim örf ve adetlerimize karşı çıkamazsın diye yorumlarıyla beni dövüyorlar. Ne haliniz varsa görün!