Erkekler kadınları sevmeyi ne zaman unuttu?

Bu yolculuğa minik bir kız bebek olarak başladım. Sonra küçük bir kız çocuğu oldum, sonra biraz daha büyüdüm ergen bir genç kız oldum, şimdi ise ben kocaman bir kadınım…

Sen de yolculuğuna minik bir erkek bebek olarak başladın. Sonra küçük bir erkek çocuğu oldun, sonra biraz daha büyüdün yakışıklı bir delikanlı oldun, şimdi ise kocaman bir adamsın…

Seninle olan bu yolculuğumuzda sen Mars’ta ben Dünya’da değildik. İkimizde aynı gezegenden yani Dünyalıydık. Ben küçükken, sen bana hep iyi davranırdın, bazen hırçınlaşırdın ama asla zarar vermezdin.Çikolatalar alırdın, o parlak parlak gözlerinle utangaç utangaç bakardın. Çok severdin beni sevmeyi. Resim derslerindeki serbest çalışmalarda bile beni çizerdin. İsmimi haykırırdın top oynarken. Sonra zaman geçti büyüdük ikimizde… Sen koca bir adam oldun bende kadın… Artık bana iyi davranmıyorsun… Hırçınlaşıyor, hırpalıyor, şiddet uyguluyor hatta yetmiyor öldürüyorsun. Bir de tüm bunlardan sonra beni sevdiğini söylüyorsun. Bence sevmek, sevdiğini incitmek değildir. Eğer unuttuysan beni nasıl sevdiğini, çocukluğuna, delikanlı olduğun döneme dön bak derim.

Evet Ademoğlu, ben bir Havva kızı olarak sana şunu söylemeliyim ki, ben senin düşmanın değilim, rakibin değilim… Ben, seni sadece sevebilirim. Sen de beni SADECE sevebilirsin…