Erkekler neden eşlerinden korkar?

Erkekler neden bir kadınla sadece arkadaş olmayı beceremezler? Mutlaka erkek ve kadın bir araya gelince aşk mı olmalı? Duygusallık mı yaşamalı, yoksa bir macera peşinde mi olunmalı? Çalışma hayatınızda nasıl kadın, erkek arkadaşça çalışabiliyorsa özel hayatınızda da ilişkiler arkadaşça yürütülebilir. Aslında en iyi arkadaşlıklar erkek-kadın arasında yürütülür. Hemcinsinizle olan arkadaşlığınıza her zaman kıskançlık, çekememezlik girer. Kadınlar birbirini çekemez giydiğinizi, gezdiğiniz yerleri, başarılarınızı, aile yaşantınızı, evinizdeki minicik bibloyu bile kıskananlar çıkabilir. Ama erkek arkadaşınız yeri geldiğinde sizi en çok takdir eden kişidir, eşinizden bile önce takdir eder.

Bir de eşlerini taparcasına sevip, bir yandan da size göz kırpan erkekler vardır. Ama dertleştiğinizde hep eşlerinden şikâyetçidirler. Siz iyi niyetinizle arkadaş kalmak istedikçe o içinden geçen fesatlıkla size kur yapmaya ısrarla devam eder. Ta ki; eşine yakalanana kadar…İşte o halleri çok komik olur. Tüm karizmaları yerlerdedir. Mazeretleri de haliyle çok inandırıcı olmaz. Korkudan eli ayağına dolaşan erkek başlar sıralamaya;

-       Nette yazdıklarımı görmüş,

-       Eşim pencereden bakarken, gülerek telefonla konuştuğumu görmüş,

-       Kimi de umursamadan yazar, çünkü eşi okuma yazma bilmez,

-       Bu arada eşinin 3. Veya 4.çocuğuna hamile olduğu müjdesini verir.

Bir de sizin her şeyinize karışanlar vardır, geldiğiniz gittiğiniz yerleri, kimlerle konuştuğunuza kadar sorgular, sanki hayatınızdaymış gibi…

Erkekler bilir ki; eşleri onları bırakırlarsa ortada kalacaklarını, kim yemek yapacak, kim üstünü başını yıkayacak…Hazır kurulu düzeni asla bozmak istemezler…Hem şikayetçidirler hem de köle…

Her kadına, gözü hep kendi üzerinde olacak ve daima onu sevecek bir eş nasip etsin.

Diğer kadınları da bu gözü dışarıda olan, çapkınlık yapmak isteyip de beceremeyen erkeklerden korusun diyorum…

GÜLÇİN TÜZEL DOKUR