Ermenistan'la yapılan protokol

AKP iktidarı her konuda olduğu gibi diş politikada da “geleneksel ezberleri" bozmaya devam ediyor. Dışişleri Bakanlığı yıllardır yürütülen devlet politikalarını ve diplomatik kuralları hiçe saymakta, Türkiye’nin şanına ve geçmişine yakışmayan yollara girmeye çalışmakta, bu durum ise büyük sıkıntılara neden olmaktadır.

Sovyetler Birliğinin dağılımından sonra özgürlüğüne kavuşan Ermenistan’ı ilk tanıyan ülke Türkiye olmuştu.

Türkiye Ermenistan’a “dostluk elini” uzatmasına, iki ülke arasındaki sorunları birlikte çözme çabalarına rağmen; Türkiye ile “kavgaya ve düşmanlığa” devamda hiç tereddüt etmeyerek “önü ve arkası gelmeyen taleplerinin peşinde” koşmaktadır.

Yıllardır doğumuzda ki “bu küçük” devletle uğraşmaktan, bu ülkenin dünyaya yayılmış “diasporasıyla” mücadele vermekten Türkiye’ye artık gına gelmiş, üstüne üstlük bu küçük komşumuzun kardeş Azerbaycan’ın topraklarının beşte birini işgal etmesi sonucu; Türkiye bu ülkeyle sınır kapılarını kapatmıştı.

Ermenistan’la sınır kapılarının açılabilmesi için öncelikle “İşgal edilen Azeri topraklarından çekilmesi ve Türkiye Ermenistan sınırını tanıması” şart koşulmuş, bu talep yerine gelmediği sürece de Ermenistan sınır kapılarının açılmayacağı Sayın Başbakan tarafından tüm dünya kamuoyuna açıklanmıştı.

Başbakan’ın bu açıklamalarına, hatta Azeri parlamentosunda Azeri kardaşlarına verdiği söze rağmen aradan geçen bu süre zarfında hükümetin boş durmadığı ve Ermenistan’la çalışmalar yürüttüğü, hatta bu konuda iki adet protokolde hazırlandığı “aniden” ortaya çıkıverdi.

BU işin perde gerisinde ise yine ABD ve AB parmağı ve sıkıştırması vardı. Türkiye’nin Ermenistan’la sorun yaşaması bu güçlere yaramıyordu. Özellikle kontrol etmek istedikleri enerji kaynakları üzerinde problem yaşamak işlerine gelmeyecekti. Tüm bu sebeplerden dolayı da Türkiye ve Ermenistan Azerbaycan’a rağmen bir araya getirilmeli ve Ermenistan sınır kapıları açılmalıydı.

Bu baskılara daha fazla dayanamayan hükümet, el altından yürüttüğü çalışmalarla Ermenistan’la “iki protokol” düzenleyerek onaya sunulmak üzere TBMM’ne göndermeye karar verilmiştir.

Bu protokoller büyük bir olasılıkla AKP milletvekillerinin havaya kalkan elleriyle kabul görerek tarihe de “Türkiye’nin utanç belgesi” olarak yer alır. Temennimiz hiçbir zaman böyle bir protokolün yüce meclisten geçmemesi ve geri çevrilmesidir.

Önümüzdeki günlerde de çok konuşulacak olan bu protokollere kısaca göz atmak gerekirse;

Bu protokoller Ermenilerin hukuk dışı taleplerine hükümetin nasıl boyun eğdiğinin, yada sessiz kaldığının vesikası niteliğindedir.

Protokollerin siyasi ve hukuki boyutları incelendiği zaman görülmeyenler, not edilmeyen konular daha fazladır.

*İlkeler açık ve somut ortaya konulmamıştır.

*Türkiye ile Sovyetler Birliğinin birlikte imzaladığı ve Doğu sınırlarımızı belirleyen 1921 Kars Anlaşmasını Ermenistan’ın tanıdığına dair bir ifade bu protokolde yoktur.

Ermenistan yıllardır sürdürdüğü politikalarla Türkiye’nin Doğu Anadolu topraklarını Batı Ermenistan toprakları olarak tanımlamakta, Ağrı Dağını resmi devlet amblemi kabul etmiş, Türkiye’den toprak taleplerini daha da ileri götürerek Anayasalarına hüküm koymuşlardır.

*Ermenistan’ın yıllardır sürdürdüğü “Ermeni soykırımı” ile ilgili de bu protokolde açık ve net bir sonuç görülmemekte, sadece “sulandırılmış” bir tarih komisyonu kurulması önerisi yer almıştır.

*Azerbaycan topraklarını işgal eden, Karabağ’ı tamamen ele geçiren Ermenistan’ın Türkiye’nin sınırlarını kapatmaya gerekçe olan bu kararını kaldırabilmesi için düzenlenen iki protokolde de bu konuya değinilmemesi ise “düşündürücüdür”.

Şimdi şöyle bir bakalım; Protokol imzaladığımız Ermenistan nasıl bir komşu;

*Soykırım iddiaları ile yıllardır başımıza bela olmuş,

* Geçmişte kurdukları Asala terör örgütü ile birçok diplomatımızın çanına kıymış,

*1921 Kars Antlaşmasını tanımayarak Türkiye’den toprak talebinde bulunan,

* Kardeş ülke Azerbaycan’ın topraklarının beşte birini işgal eden bir milyona yakın Azerliyi kendi vatanında “mülteci” durumuna düşüren;

Karşımızda böyle bir Ermenistan dururken “birileri istiyor diye” protokol imzalanması bu protokolünde “barış ve kardeşlik adına” yapıldığının belirtilmesi ise Türk dış politikasının “ne durumlara düştüğünün” görülmesi açısından düşündürücüdür.

Protokol meclisten bu haliyle geçer ve sınırlar açılırsa;

“Biz iki devlet tek milletiz” diyecek kadar Türk halkına bağlı ve güvenen Azeri kardeşlerimize bu hükümet ne yanıt verecektir.

—Özür dileriz! Azeri kardeşlerimiz, sizi seviyoruz ama ABD ve AB' ne henüz rest çekemedik, kusura kalmayın mı diyeceğiz.

Önümüzdeki günlerde TBMM vekillerimizi önemli sorumluluklar ve tarihi günler beklemektedir.

Ben herşeye rağmen bu ülkenin değerli vekillerinin bu iki protokolü enine boyuna incelemeden, “birileri istiyor” diye “parmak kaldırmayacaklarını” düşünüyor;

Altında ezilecekleri, Türk milletine hesap verecekleri günlerinde mutlaka geleceğini düşünerek ellerini havaya kaldıracaklarına inanmak istiyorum.

Sonsuzluk (Osman Özeker)