Ertesinde

Mavi bir alaz düştü bahçeme

O eriyip yiten zamanın

Kalan külleri savruldu avuçlarımdan

Kavruldu ellerim, tutuştu, yandı,

Gün sarısı yanıklar kaldı arda

Yağmur bile dindi acısından

Güller tutuşup soldu

Akrebinden ırayalı yelkovan

Zaman demirledi kaldı o vakitte

Zaman inadına mıhlandı

Ve gece çıktı sahneye

Vura kıra esir aldı her yanı

Işığı boğdu, sokaklar artık soluk alamıyordu

Krallığının hükmüne aldı dip bucağı

Saltanatına nedensiz niçinsiz teslim aldı

Sağır eden ayaz uğultuları

Ayanboğur yangınları

Mevsimsiz göçler

Vakitsiz sözler…

Dizildi peşi sıra

Heceler düştü ağzımdan

Cümle olabilmekten aciz

Heceler…

Delik… deşik…

Bölük…pörçük…

Kan gölü!

Boğuldu cümleler

Harfler nefessiz…

Tıkılıp kalan bir nefes bağrımda

Canımı zorlar oldu

Dirhem kadar gülmek de mi çoktu

Ertesinde ertelenmiş hayatların

Kim suçlu kim borçlu!?