- Kategori
- Şiir
ESİR RUH
Sevgi kalesini örüyordu, yalnızlığının hasret taşlarıyla
Ve harcı çekilecek acıların kıvamında karıyordu.
Sevgiliyi sırtlandığı gibi, kalesine taşıdı, yüklerin en hafifiydi.
Sevgili seslendi: beni seviyor musun?
Elini ellerinin içine aldı adam, parmaklarıyla okşayarak
-
Sevgili seslendi: beni seviyor musun?
Usulcacık ellerini öptü kadının ve başını eğdi; çok seviyorum.
Neyimi sevdin benim dedi sevgili.
Her şeyini, varlığını.
-
Hayır! Neyi mi sevdin,
Benim varlığım için, varlığınla bütünleştiği için, sensiz eksik kaldığım için.
Ama neyimi sevdin? Kaşımı mı, yürüyüşümü mü gülüşümü mü?
Her şeyini dedi adam. Eksikliğine koyamazdım seni.
Sevgi kalesine hüzün taşınmaz derler, taşıdığın sevgini sevdim.
-
Bana sevdiğini söyle dedi sevgili,
Güneş sönmüyorsa, sevgime şahitliğindendir ateşi
Ay bu kadar parlaksa, sırlarımın dostluğundandır.
Sevgi yaşanmalı söylenmekten çok. Tektir söyleyen yaşanırsa iki, dedi adam.
-
Ölüler ağlamaz değil, ağladıkları görülmez
-
Kaleyi kalbine yapsaydın, sevgi dolardın
kalenin esiri tutuyorsun beni
Bir parça etin için erklenmişsin
Bugünümü hiçler, geleceğimi körlersin
Varlığın varlığımızdan, dokuz aylık emeğimizden
Anlamaz, görmez, söylemez bilmişsin bizi
Sevdiğini söylemek bu kadar zor geliyorsa
Varlığınla daraltırsın yerimizi
-
Tarlada buğday başağı ayırmaz taşı
Birlikte karşılarlar rüzgârı, güneşi
Sen ki bizliğin önüne geçer
Yolumuzdan yolunu seçersin.
-
Biçare düşürme beni dedi adam
Hak sevgidir, sen de sev beni, sar içine
Sevgi çarkına değil ar çemberine sıkıştırmışsın beni
Benden bana don biçmişsin, saramam ki seni, üşütürüm.
-
Sevgi ağır yüktür bilirim, yüklenmek istemezsin
Rüzgârlara eş oldun esersin
Bilesin ki bu çayır, bu ova, dağ deniz
Sadece sana değil
Sevilmekte sade sana has değil
Ölüm bir kez tutmuş mudur insanı
Göz de var, dil de var, gönül de
Muhabbet ateşi de sarar, göreni
Sevilmekte sade sana has değil
Bedeninde ki ruhunla seviyorum.
- Toplam blog
- : 47
- : 288
- Kayıt tarihi
- : 15.12.10
Denize yakın adam... İzmir'de yaşıyorum. ..