Eski sevgiliye saydırmak kolay! sıkıysa, kendini de sorgula!

Ne kolaydır eski sevgiliyi atıp tutmak... Gidenin ardından sallamaktan rahatı var mı? E artık, karşında, yanında, yörende, etrafında da olmadığına, görünmediğine göre... Hemencicik günah keçisi ilan edebilirsin kendisini!..

İnsan, suçunu başkasına yamayınca, önce çok rahatlar. Sonra, vicdan sahibiyse eğer; sağlam, dirayetli, adil bir iç dünyası bulunuyorsa ruhunda; özünü de sorgulamaya, yargılamaya girişir. Ancak kişiliği gelişmiş bireyler buna cesaret edebilir. Yorucudur çünkü özeleştiri... Ademoğlunda, nefsine kusur bulmaktan daha ağır çok az duygu durumuna rastlanır.

Kötülersin ayrıldığını. Sıvarsın tüm çirkinlikleri çekip gidenin üzerine. Hiç iyiliğinden konuşmayıp, hep aksiliklerine, uyumsuzluklarına, doyumsuzluklarına sardın mı makarayı... Belki de dünyanın en makbul adamı sayılırsın! Bi bakmışsın, alemin en melek kadını oluvermişsin; kimbilir! Seyircin alkışlıyor nasılsa! Sen, boş kaleye çakmaya devam et!

Nasıl da işimize gelir bazen; tek taraflı söylemek, sazı bildiğince çalmak, doğruyu keyfince eğip bükmek... Karşı gelen, isyan eden, yalanını dolanını ayıklayan, ayıplayan; palavralarını yüzüne çalan yoksa ortalık yerde... Esip gürle, hem çal, hem oyna arkadaşım! Gün senin, devran senin! Bir daha böyle fırsat geçmeyebilir eline. Cümbüşünün kıymetini bil!

De... Bi de madalyonun öte yanını fikreyle. Bir bilsen, unutulmuş yarin, kulaklarını neyle çınlatır? Nasıl anlatır beraber geçen zamanlarınızı; başkalarına... Sor bakalım. O ne hisseder şimdi? Hayırla anıyordur inşallah adını...

Diyeceğim o ki, eski sevgiliye saydırmak kolay! Sıkıysa, özünü de sorgula! El oğluna/kızına giydirdiğin kadar... Nefsini de hesaba çekiver bi zahmet! Buna yetecek cesareti taşıyorsan kalbinde...

Not: Yazıda kullanılan görsel internetten alınmıştır.