Eskinin, Kullanımı Devam Eden Kısmı Bugüne Devreder; Gerisi Bit Pazarından Bit Toplamak

Geçmişten bugüne ne kaldıysa; adetler, töreler ve uygulamaların bugün devam edenleri dikkate alınmalı. Bir zamanlar şöyle şöyle şeyler yapıyorduk. Bugün yapıyor muyuz, hayır; o zaman geçmiş ola.

Yürürken önümüzden çok arkamızı temizlememiz lazım; ön(ileri) kirli olmaz çünkü yaşanmışlıklar arkada kalır. Ve temizlenmeyen geçmiş ayak bağıdır.

İnsanlar geçmişinden kopamaz ve geçmişe bağlılık bizi yavaşlatır. Geçmiş gitmiş unutulmuş şeyleri nostaljik olarak arada sırada hatırlamak güzeldir elbette; ve tabii ki nostaljik olarak arada sırada.

Bazen insanlar yaşantılarında da geçmişe dönerler, “O zamanlar bunu böyle yapıyorduk” O adet/uygulama halen devam ediyorsa tamam da, terk edilmiş/unutulmuşsa artık onu diriltmeye çalışmanın anlamı yok. Bugün başlık âdeti kalkmış durumda, hayır ben başlık vereceğim denmez.

Halk tarafından yürütülen adetler sürdüğü sürece dikkate almak zorundayız. Kalkmış terk edilmiş alışkanlıklara sanki özlem var. Aslında biz onları değil eski günlerimizi özlüyoruz.

İş uygulamaya gelince insanların beğenip istediği alışkanlıklar(adetler) elbette devam ettirilecek. Terk ettiğimiz toplum alışkanlıkları zararlı ya da faydasız olduğu için yapmıyor etmiyoruz ama hangi âdeti devam ettireceğimiz konusunda da bir sınır yok.

Eskiden Çamlıca’da mehtaba çıkarlarmış… Şimdi yok, çıksak nolur; tuhaf olur.

Geçmişin güzel şeyleri keşke şimdi yine olsa diyebiliriz; ama geçmişte o kadar çok şey vardı ki hangi birini getireceksin ve bakalım bugün aynı tadı alabilecek misin?

Yani geçmiş geçmişte kalsın ama insanların halen yaptığı şeyler varsa devam etsin.