- Kategori
- Mizah
Esprilerim kaldı!
derinmavi çekti fotoğrafını!
Çocukların evine giderken bir yandan da yapacağım esprileri düşünüyordum! Şöyle olursa şu espriyi yaparım böyle olursa bu espriyi yaparım falan!
Evde de öyleyimdir! Misafir geldiğinde, sofrada olsun otururken olsun esprisiz durmam! Giderlerken hele de bayanlar.
“Ay ne güldük ne güldük Ahmet Abi ! Allah da seni güldürsün emi? “ Derler giderler!
Dikimevi durağında indiğimde Selami karşıladı beni.
“Uymuşum trende! Az daha Kırıkkaleye gidiyordum!”
“ Metro Kırıkkaleye gitmiyor baba!”
Oldum olası esprilerime soğuktur bizim Selami. İnadına gülmez! Belki de anlamaz! Zaten görenler” Aa, bu ne kadar annesine benziyor!” derler! “
“Kızılayda arkadaşlarımla sözleştik baba! Gidip alalım onları! İzmir'den geliyorlar!”
Bir mağazanın önünde beklemeye başladık.
“Niye gülüyorsun baba?”
“Yok birşey!”
Düşündüğüm espriye gülüyorum! Ama söylemem!
Başka bir espri kurguladım!
“Niye güldün baba?”
“Yok birşey oğlum!”
Söylersem tadı kaçar!
Arkadaşları geldi biraz sonra. Altı kişi olduk!
“Taksici, bizi böyle alır mısın?”
“Olur Abi!”
Bindik taksiye! Şoförle beraber üç kişi önde dört kişi arkada!
“Selami, ben elimi cebime sokamıyorum oğlum; sen parayı ver!”
Çıkar biri “Abi akrep mi var cebinde” der! Demediler!
Eve geldiğimizde gecenin onuydu herhalde!
“Baba yatağın hazır! Sen yorgunsundur şimdi!”
“Yoo! Gelirken hep uyudum!”
“Yok yok, yorgunsundur! Gözünden belli!”
Arkadaşlarının hepsi bir ağızdan başladılar.
“ Mum gibi olmuş yüzün Abi. Yorgunsun belli!”
Israr da edemedim! Gittim yattım. Sabahı da var bu işin!
Uyuyamıyorum bir türlü! Yatakta gülüp duruyorum.
Kalktım.
“Armut dediğinizi duydum da bakın aklıma ne geldi!”
“Yoo biz demedik!”
“Kim dedi lan armutu?”
“Dışarıdan gelmiş olmasın!”
“Yok baba bizden gelmedi, yat sen!”
Çaresiz gittim yattım tekrar. Gülüp duruyorlar içeride! Patladım.
Kalktım gene!
“Niye kalktın gene baba!”
“Tuvaletimi unutmuştum! Nerede?”
Gittim, biraz durdum döndüm salona!
Bir an öylece durdum sessiz! Tuvaletle ilgili espri düşünmemiştim gelene kadar!
“Çay içmiyor musunuz çocuklar!”
“Uykumuz kaçıyor baba! Ondan sonra yapmıyoruz!”
“Ben de sevmem!”
“Ben de!”
“Ben de!”
“Neskafeniz de yok!”
“Yok!”
“Yok!”
“Yarın alırız!”
Gittim yattım! Sabaha kadar uyuyamadım!
Öğlen olmuştu uyandırdığında beni Selami.
“Demedik mi çok yorgunsun diye baba! Bıraksak akşama kadar uyuyacaktın! Kahvaltın hazır kalk!”
Kalktım ki kimse yok!
“Nerede arkadaşların?”
“Erkenden gittiler! Maça gelmişlerdi!“
“Tüh be! Ne güzel sohbet edecektik arkadaşlarınla! Niye kaldırmadın beni!”
"Daha önceden anlatmıştım onlara seni de! Sanırım ondan kaçtılar!"
Şimdi hergün telefonda fıkra anlatıyorum Selamiye!
Ceza olarak!
- Toplam blog
- : 1640
- : 466
- Kayıt tarihi
- : 27.01.07
Doğum tarihim değişmedi ama çok şey değişti bu güne kadar. En başta, dede oluyorum! Evet; şaşırdı..