Esrarengiz dokunuş

tek dokunuş
elimin tutulması neden etkiledi beni
beklemediğim bir an mıydı
yoksa diğer tüm anlarda söylenenlerin aksi olduğuna dair bir işaret miydi istemsiz olarak senden bana gelen
küçücük dokunuş
bir saniye
tüm ömrümü gözlerimin önüne getiren
onca densiz insan arasında sadece ben ve sen

- Gitme!
- Gidemem ki ben senden?
- Üzülme!
- Ama bana,beni sevmediğini içinde zerre kıpırdama olmadığını söylemiştin?
- Söylenenleri değil kalbini dinle!
- Ama ya O…
- Her şey mantıklı olman için sadece.

Ayrıntıların sebebi. Unutman için beni.

Kalbim senin elinde.

Çırpınışlarımı hissetmiyor musun o büyük cüssenle?

Dinlemiyor musun şarkıları? Görmüyor musun hüzünlerimi?

Umutlarım ve ufuklarım değil misin sen?

Gitme işte benden!
 -…
 -…
mutluluk oyunu sanki çırpınışların
bakmadığını
okumadığını
umursamadığını
biliyorum
ve
Seninle,
tüm umursamazlığınla,
dünya harplerinde verilenlerden daha çok kayıp verirken,
sana,

en ağır öfkemi kustum şu sözlerle
“Seni çok seviyorum”

seviyormuşsun gibi bakıyorsun bana
sevdiğini hissediyorum sözlerin neden öyle değil ama
canım yandığında sanki senin canın daha çok yanıyor oysa?
bende de öyle hani diyorum ya sana
hastalandığında
ufacık bir sızın olduğunda
dualarımı biliyorsun sen benim

tüm dertlerin
hastalıkların
sıkıntıların
acıların
seni üzen
kötü hissettiren
ne varsa bana geçsin diyetse gereken
yeter ki yüzünde tekrar sağlıklı bir tebessümünü göreyim

ben
seni seviyorum ya
sen de beni seviyor musun yoksa
Hani Türkçe müzik dinlemiyordum ya
ben
defalarca
söylemediğin kelimeleri arıyorum dinlediklerinde…
dinliyorum işte
yalan söyledim hem de “İyiyim ben” kahkahası bile attım ardından.

sözlerin net oldu hep senin ben farklı hissetsem de
belki sen de

mutlu olduğum şey senin mutlu olman
gülmen
seni güldürüyor
seviniyorsun ya sen
ben içten ağlarken
onlar işte benim mutluluk gözyaşlarım
üzülme sen

küçük üzgün suratlı resimlerin…
burnunu sildiğin mendilin…
dudaklarından lekeli kahve bardağın…
vernikli kurabiye kalbin…
kim saklar benden başka…
aşık mısın yoksa sen de bana
özlediğim gibi seni
özlüyor musun sen de beni

Gitme benden!
Nefes bir daha…

Ufuk Çelik