Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

Sağlık sektöründe çalışıyorum ve 30 lu yaşlarımda kendimi, hayatı ve insanları anlamaya ve çözmeye çalışıyorum ama öncelikle kendimi anlamaya ve tanımaya çalışıyorum. 37 yaşındayım ama bu yaşa kadar kendimi ne kadar tanıdım diye kendime sorduğumda sanırım % 50 yi geçmez sonucuna varıyorum. Bundan sonra ne kadar yaşarım bil..

Devamı
 
 

Yazdığım Kategoriler

 
Yaşa da öyle git…

Hayatın hakkını vermek,vicdanen rahat ve huzurlu olmak en önemli şey hayatta..Yaşadığın süre,başına gelenler,karşına çıkanların çok bir önemi yok aslında.....Ama her şey bir yana bu hayatta gerçekten yaşamaya değer en önemli şey Aşk ama onu da yaşamak herkese nasip olmuyor malesef,o nu yaşayabilener,bir kere bile olsa tadına varabilenler bence çok şanslı..... Ben de de bu yazıyı okuyunca Zülfi Livaneli'nin ''Dünyayı güzellik ,kurtaracak......Bir insanı sevmekle başlayacak herşey ''şarkısı çağrışım yaptı nedense??? Sevgilerimle,saygılarımla......

14 Aralık 2012 15:23
Empati

Hakikaten çok ince ve duyarlı bir davranış.Empati kelimesinin hakkını vermek üzere yapılmış çok anlamlı bir davranış şekli.Bunu yapan adamın alnından öpmek lazım Ali bey! Bence böyle bir arkadaşınız olduğu için siz de çok şanslı sayılırsınız... Bir yerde duyduğum bir hikayeyi çağrıştırdı bana: Ressamın birinin çok değerli bir tablosu varmış ve tabloyu 100 milyara satın almak isteyen bir iş adamına satmamış ressam ertesi gün abisine doğum günü hediyesi almak isteyen bir çocuk tüm tabloyu abisine doğum günü hediyesi olarak almak istediğini ancak tüm mal varlığının 100 milyon lira olduğunu söylemiş.Ressam resmi çocuğa paketleyerek vermiş.Yanındaki arkadaşı buna çok şaşırmış ve sormuş : -'Neden dün o kadar para verdiler de vermedin ve bu çocuğa bu kadar ucuz bir fiyata tabloyu verdin ?'diye Ressam bu tablo için daha çok para verecek birileri de çıkabilirdi, ama benim tablom için tüm mal varlığını verecek birisini bulmam çok zordu o yüzden verdim tabloyu demiş....

02 Eylül 2010 20:42
Ömür dediğin bir gün, o da bu gün

Ne kadar yaşarsan yaşa önemli olan sanırım geride kalan ve seni tanıyanların belleğinde hoş bir sada gibi iz bırakabilmek ve kötü anılmamak ,gerisi boş hakikaten.Her neye sahip olursan ol, her ne yaşamış olursan ol,hayatın bittiği an herşey bitiyor. Bunları insan kendi kendine hep telki edip zaman zaman hatırlıyor ama sanki bu gerçek yokmuş gibi yarım saat sonra hayatın anlamsızlığında yine kendini saçma sapan birşeylerle uğraşıp,saçma sapan bir şeye kafayı takmış olara bulyor.Ben de bunu insanın neden yapmaktan kendisini elıkoyamadığını bir türlü anlayamıyorum??? Hani gün bugün dü??geleceğe yönelik kaygılanıp tasalanmaya,önemsiz şeyleri kafaya takmaya gerek yok tu???

17 Ağustos 2010 13:56
 
Toplam blog
: 16
: 3361
Kayıt tarihi
: 28.05.08