Ethnicum emethicum özelinde mukayeseli ishal ve istifra incelemesi

İshal, vücudun gıdalara karşı gösterdiği itiraz. Bunu bu şekilde anlamamız lâzım. “Şu” şekilde anlarsak yandan anlamış oluruz. Hayır, yandan da anlaşılır da o yanda vuruk var, o bakımdan… O bakımdan olaya yansız yaklaşıp yan tarafların olmadığını farz etmemiz gerekiyor.


Bu durumda da çift kaşarlı tost ve ayranla derhal stresimizi gidermemiz gerekir. Bakınız, şekilde görüldüğü gibi Osman, elindeki büyük ambalaj ayranı, çalkalıyor, çalkalıyor, çalkalıyor…


Nerede kalmıştık? Efendim? İstifra değil , “ishal, ishal”!


Aslında ishal kusmanın daha edepli halidir… Hani en azından görülmeyen muhitten, istenmeyen unsurların şutlanması demek. İstifra ne demek? O da istenir istenmez her şeyin, ağız boşluğundan ortaya saçılması demek! Ha demek ki ishal “istenmeyenlerle”, istifra ise her türlü dangalaklıkla ilgili bir durum…


Yani boğazınıza dürterseniz kusabilirsiniz mesela ama… Yani tersini yapınca ishal olmazsınız… Muhit bakımından…


Kusma ve ishalin bu mukayeseli incelemesine neden giriştik?


Efendim “müstafri” cinsi ( istifa eden “müstağfi” oluyorsa istifra eden de “müstafri” olur, herhalde?) ki kendilerine bilim çevrelerinde “Ethnicum emethicum” denir- genellikle beyinlerinin ön lobunda, Jura devri sürüngenlerinin seviyesindeki kıvrımlarla diğerlerinden ayırt edilirler. Bu takım canlılar, konuşmayı taklit eder, ancak gerçek anlamda konuşamaz. Neden? Çünkü ellerinde sözlük, gözlerinde gözlük yoktur! Ahaha ahaha! Ne kadar komikim değil mi? Halbuki onlar kime gerekir? Hakemlere! Değil mi? Ahaha ahaha!


Bu cins canlılar, çevrelerine tepkilerini iki türlü ortaya koyar. ( “Dile getirir” demek isterdim ama taklit yetenekleri sınırlı, ön lobda tutulan “kelime” diyebileceğimiz ses sayısı az olduğundan böyle söylemiyoruz.) İlk olarak ellerine geçirdikleri materyalleri çevrelerine fırlatarak “Bakın benim etkim ne kadar uzağa ulaşıyor!” tehdit mesajını vermeleri… İkincisi ise kusmaktır. Az sayıdaki kelime haznelerini ortaya korlarken, kelime telaffuzunun gerek kortekslerinde tam gelişmemiş olması, gerekse bu merkezin, kimyasal etkili tetik bölgesi (CETZ) genetik sinirsel kısa devreye sahip olmasından ötürü, konuşmalarına genellikle kusma refleksi eşlik eder.


Son dönem araştırmalarına göre psiko antropologlar bu cinsin kusma eyleminin, kelimelerle ifade edilemeyen bir öfkenin dışavurumu olduğunda mutabıktırlar. Ayrıca istifranın özgün kokusunun feromon etkisiyle bu canlıları birbirine çektiği gösterilmiştir. Ki gösterildiği sinemalarda büyük infiale sebebiyet vermiştir.


Filmin yönetmenleri “Kendilerinin film endüstrisinde inkâr edilemeyecek bir yerlerinin olduğunu” bağırarak ve sonrasında kusarak haykırmışlardır. “ Gerekirse zorla seyrettiririz, kendi seyircimizle salonları işgal eder, kendi kendimize gelin ve hatta güvey oluruz!” demişlerdir. Gelin ve güveyin işlevlerini tek bünyede birleştirebilmek hayalleri Cannes Film festivali’nde “Hade lén!” kategorisinde ödüle lâyık görülmüştür.


Bu cins hiçbir şekilde yenmeye müsait olmadığı gibi kendisiyle herhangi bir sözlü iletişim de son derece zordur. Zaten bu cinsi yiyip sindirmeye çalışanlar genellikle ishal olurlar. Bu cinsin yenmediği zamanlarda dahi sindirim sistemini koku, doku ve b..u gibi etkilerden dolayı allak bullak ettiği bir hakikattir.


Mezopotamya’da bulunan Sümer yazıtlarında cırcır böceklerinin kralının, bu canlıların atalarından “ Onlar ki cırcırda bize haksız rakip oldular!” diye şikâyetçi olduğu yazılıdır. Konu UEFA’ya iletilmiş ve ilgili cins ebediyen seyircisiz oynamaya mahkûm edilmiştir ki sonraki dönemlerde sürekli şike yapması, henüz ahlâkî evrimini tamamlamadığının bir göstergesidir. Söz konusu cins hâlâ kültür türleriyle zorunlu simbiyotik laga luga halinde yaşamaktadır.


Akümüzün Hz. Cem Yılmaz göstergesi, bu günde suyunu çekerken hepimize bol bilimli, kek dilimli günler dilerim.