Evet benim! o belediyeye hiçbir zaman binemeyen kız...

Her sabah aynı terane. Sabah 7.00'ye kuruyorum saatimi. Her sabah. Ama tabii uyanmam 7.30'u buluyor. Yarım saat erteleme payı anlıyacağınız. Uyanıyorum, hazırlanıyorum saç, makyaj v.s derken saat 8'i buluyor tabii. Alelacele evden kendimi durağa zor atıyorum. Çünkü 8.05'te belediyem var. Hemde iş yerine kadar çıkıyor. Böylece iki vasıta değiştirmeden rahatlıkla işe gidebilecem dee... Araba beni bi kerecik alsa!

Anlıcağınız o belediye hiçbir zaman benim belediyem olmadı, olamadı. Çünkü işe girdim bir sene olacak toplasanız en fazla on kere binmişimdir o belediyeye. Her sabah bugün belki dolu olmaz beni alır diye yepyeni umutlarla durağa iniyorum. Belediye geldiğinde şöförün suratında her sabah olduğu gibi hazin bir ifade. Gözgöze geldiğimizde maalesef dermiş gibi iki yana sallıyor başını. Ben başım önde tabiri caizse arkama baka baka gidiyorum.

Evet hiçbir zaman o belediyenin almadığı kız benim! İnsanların hakkımda ne düşündüğünü tahmin edebiliyorum. Aaaa yine o kız. Her sabah her sabah bıkmadımı bu bozum olmaktan! Hayır efendim bıkmadım. Azmettim. Şöför en sonunda acıyıp benim için arka bagajdan bir yer ayarlıyacak diye o günü bekliyorum. Ya da biri artık halime acıyıp gel kızım otur ben kalkar inerim belediyeden demesini.

Şöför amca eğer bu yazıyı okuyorsan sana sesleniyorum. Duy sesimi. Al şu garip kulunu belediyeye. Her sabah benim için bir yer ayarla, orayı güllerle süsle. Sadece o kız oturabilir kimse oturamaz de:))) Bunca aydır bekliyorum sence bu kadarını haketmedim mi?

Bloğumdaki resim www.halitomer.com adresinden alınmıştır.