Evim han kapısı

Benim evim herkese açık olmalıdır.Han kapısı gibi herkese açık. Orada Karun kadar zengin insanlarıda, işçileride görebilmelisiniz.

Nereye gidersem gideyim insanları mıknatıs gibi kendime çekerim.
Yazı yazmayı çok seviyorum. Belkide hareketsizlik beni yazıya yöneltiyor.
Hoşgörülü ve özgürlükçü olmaya çalıştım. Dünyaya bir kere geliyoruz. Hem kaliteli hem nicelik olarak en iyi şekilde hayatımızı sürdürmenin en mantıklı yol olduğu fikrindeyim.

Yine de acı çekiyorum.Üstelik acı çektiğim için suçluluk duyuyorum.
İnsan hayatında , bağlılık ve özgürlük dönemleri oluşur. Özgürlük döneminde kiminle ne yaşanırsa yaşansın , bağlılık asla yitirilmez.Ancak yaşanan aşklara insan kendini teslim etmesini bilmelidir.

Ayrıca aşık olduğunun, kollarına atılmasını beklemeli ve onun zekasından , şehvetinden yararlanlanmasını bilmelisin. Sokaklarda dolaşıp kahkahalar atabilmelmelisin.

Çok yakışıklı bir bedenim olmadığı halde "çılgınca sevilmiş" olduğumu kabul etmeliyim.

Bazan hiçbir sözcüğün tarif edemeyeceği bir umutsuzluk yaşıyorum. Fakat her şeye rağmen yaşamak istiyorum. Acılardan daha önemli davalar olduğunu biliyorum.

İkili ilişkilerde romantikliğimi hep geride tutmaya özen gösterdim, onun için kazanan hep fikirlerim oldu.O zaman hayat içinde duygusal olan ne varsa mekaniklekmesi için ne gerekiyorsa yaptım.

Sevgilimin dışa dönüklüğü ve girikenliği ilişkiyi rahatlamaya açıkken , benim katılığım , içe kapanıklığım ve sessizliğim ilişkiyi zorlaştırdı.

Aşk özgürlük varsa yaşanıyor.

Tek dileğin nedir diye sorulduğunda "Tanrının ve herkesin önünde çırılçıplak durabilmektir" diye bir kaç kişiden biriyim.

Kadın , erkeğin dikkatini çekmekle, erkek ise bir kadın dikkatini çekmesi için ona bir şans verirse var olabilir.

Yani ipler her zaman kadının elindedir.