Evim Sensin

Dengelerim alt üst. Hay altına üstüne yandığım tuhaf hayatım. Fazla yormaya başladın artık beni. Aklımda ne eskisi ne de olsun illa ki bi yenisi. Yüreğime düşen herşey tınnn diye ses çıkartıyor. Bu boşluk dengesizliğimi bir parça dengede tutuyor. Zira hep “başka birşey oldu benim istediğim” der, Yeni Türkü’yü de yad ederim.

Bir başıma gidiyorum başka hayaller peşinde ve alabildiğine telaşsız, son günlerde. İçimde kıpır kıpır birşeyler var adını koyamayıp, yüreğime üfleyemediğim. Sabah Bach vardı evimde. Yağmuru düşledim, yazmak istedim ama gelmedi meret. Şimdi kulaklarımda çınlıyor “Kapanmıyor dinine yandığım kalp yarası, ağlıyor adamın anası.” Ve ben yazıyorum ne çıkarsa bahtıma. Bu da nasıl bir bahtsa?

Dün Evim Sensin filmini izledim. Yanımda bir çift vardı. Ben çiftsizdim. Buna rağmen çiftin kadını burnunu çekmekten telef oldu; ben “bana mısın” demiyorum diye, filmi bıraktım kendimi sorgulamaya başladım.  “Ne oluyor be? Tamam salya sümük biri değilim ama ağlarım yine de böyle filmlerde. E hani nerede? Bak önümdeki  iki kadın da mısırları bıraktı, ellerde mendiller, fıırk fııırrkkk hallerde. Allahım yoksa taş mı bastın yüreğime. Koyduğun erkekleri alamadım yüreğime diye bu mudur bedeli?  Sen bilirsin! Şimdilerde o taşı tekmeleyecek  gücüm yok. İstersem suyunu da çıkartırım o ayrı.” Ve filme döndüm güldüm kendime. İnşallah unutmam bunları da yazarım dedim. Zira hafif Leyla hallerim çoğalıyor büyüdükçe. Sonum hayırlı ola. 

Neyse filmin son sahnesinde Leyla İskender’in kokusunu alıp onu hatırladığında, gözlerindeki o aşk bakışı, içimi burktu, yüzümün şeklini değiştirdi, dudaklarımı ısırdım hafiften. Üstüne bir de Karadeniz türküsü gelince, koyverdi damlalar kendini.  Teşekkür ettim yukarı doğru bakıp.

Film güzel miydi? Kızın aşık halleri güzeldi. Ama aşk yoktu pek sahnede. Sanki yardımcı oyuncu gibiydi aşk . İskender’in gözlerinde birkaç yerde vardı. Ha İskender geçmişten yaralı adamdı da ondandı belki ama bana ne yoktu işte aşk çokça.

Velhasıl pişman olmadım. Eve gelip rakı balık yaptım. Ve merak ettim “Evim Sensin” diyecek miyim günün birinde birine?