Evladı olmayan devlet, evlat acısını bilir mi?

Çok kan aktı; çok can yandı...Dünyada pek az ülkenin dayanabileceği acılar, zorluklar yaşadık, yaşıyoruz...Bu ülkenin yeniden büyük mazisiyle buluşmasını istemeyen dışardaki ve içerdeki güçler başımıza öyle bir bela sardılar ki kurtul kurtulabilirsen...

Allah dağına göre kar verirmiş, derler...Bize gelen "bela" da bizim büyüklüğümüze yakışır(!) oldu...Bu ülkeyi daima "hasta adam" olarak görmek isteyenler, çeşitli denemelerden sonra PKK terörünü başımıza musallat ettiler.

Milli duyguları yüksek şark toplumlarını içerden vurmak için en etkili silahı kullandılar...Bu silah milliyetçilik maskesi takmış "ırkçılık"tı...Gerek Türkler, gerekse Kürtler bu ırkçılık sarmalı içerisinde birbirine kırdırılmak istendi...Böylece bu ülke hiç bir şekilde ayağa kalkamayacak, belki de sonuçta bölünecekti. Bölünmüş Türkiye'nin bölgeyi yutmak isteyenler için daha kolay bir lokma olacağını söylemeye hacet var mı?

Evladımız dağlarda can verdi. Şehitlerimize ağlarken, kanlarını yerde bırakmayacağız, diye ant içtik. Çoğu zaman bırakmadık da...Ama, yerde kan bırakmama tutkusu iki taraf için de geçerliydi. Böylece, gencecik insanlar birbirlerini avladılar. Bu "av zamanı" otuz yıllık uzun bir av dönemi oldu...

Bugün, bu kanı durdurmak, bu fitneyi ortadan kaldırmak için başlatılan siyasi insiyatif, yine milliyetçilik maskesi arkasındaki "ırkçılık" duygularına kurban edilmeye çalışılıyor. Siyasal milliyetçiliğin temsilcisi olduğunu söyleyenler, dumanlı havadan faydalanmak derdine düştüler...Bu kritik süreçte Hükumetin tökezlemesi onların ikbali için bulunmaz fırsat olacak, ama ne pahasına??...

MHP lideri Devlet Bahçeli, barışma sürecini durdurmak için çok "sert" ve "agresif" bir söylem seçmiş durumda. Türkçülerin damarından girerek siyaset yapmak istiyor; bağırıyor, çağırıyor...İstismar dolu sözlerle kışkırtma yapıyor. 

Bu söylem, bu dil çok yanlış...Beklentileri ne olursa olsun, MHP' lilerin bu süreçe katkı sağlamaları, hiç değilse engel olmamaları belki pek " siyasi tutum" olmaz ama çok "vicdan bir tutum" olur.

Meseleyi, devletin zaafiyeti gibi ne idüğü belirsiz bir kavrama bağlayarak, anaların ağlamasına çanak tutmak milliyetçilik değildir. Evladınız yoksa bile evlat acısının ne olduğunu anlamaya çalışınız...Bu ne kadar mümkün bilemeyeceğim ama yine de siz "devlet" i değil de, "evlat"ı düşününüz...Hiç değilse bu defa böyle yapınız Sayın Devlet Bahçeli!

Devletler devleti Osmanlıyı otuz yıl idare etmiş bir büyük  Kanuni ne diyordu:

"Olmaya devlet cihanda bir nefes sihhat gibi" değil mi?...Bir nefes sihhat bir yana, burada söz konusu olan gencecik hayatlar...

Eğer insanınızı yaşatamıyorsanız devletinizi yaşatabileceğinizi mi sanıyorsunuz...O zaman Şeyh Edebali'den verelim size:

İnsanı yaşat ki devlet yaşasın!...

İnsanını yaşatamayan "devlet" yaşasa ne olur; yaşamasa ne olur Sayın Bahçeli!!