Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

16 Mayıs '18

 
Kategori
Güncel
 

Evlatlarımız Olmasaydı Biz Ana Olabilir miydik?

Evlatlarımız Olmasaydı Biz Ana Olabilir miydik?
 

Evet yine bir rant günü geldi işte. Nerdeyse 365 güne bir gün sığdırılacak kadar günümüz var. Hepsi de rantçıların yüzü suyu hürmetine belirlenen günler… Diğer günler neyse de ama ben annelerin karşılıksız sevgisinin istismar edilerek “Anneler Günü” adı altında ranta dönüştürülüp mağaza kapılarında, vitrinlerinde, tv’lerde ya da reklam panolarında boy boy reklamlarla evlatlarımız mecbur bırakılarak sevgimizin karşılığının yazar kasalarda sliplerden geçmesini istemiyorum.  Evladım bana içten “Anam benim!” desin, ben de “Anan kurban olaydı sana, sen olmasaydın ben ana olabilir miydim?” diyeyim yeter.

Ve devam edeyim mi?

“Evet!” dediğinizi duyar gibi oldum. Tamam, o zaman ben de tüm anneler adına yazıyorum bu yazımı…

Siz evlatlarım olmasaydınız eğer ben asla anne olamayacaktım. Aslında bir çocuk doğduğunda bir anne de beraberinde doğar. Siz olmasaydınız ben bu sözün doğru olduğuna inanmayacaktım.

İçimdeki kıpırdanışlarınızı hissettiğim zamanki heyecanı ve mutluluğu asla yaşamayacaktım.

Hamileliklerimde aş erip günlerce aç kalmanın beni hastalandırmadığı gibi günden güne güzelleştirdiğini bilmeyecektim.

54 kilolardan 70 kilolara çıktığım halde yükümü itinayla koruyup severek taşımayacaktım.

Anne olacağım diye tüm gücümü kullanarak canımdan canı ayırıp dünya durdukça tatlı bir nağme gibi kulağımda çınlayacak o ilk çığlığınızı hiç duymayacaktım.

Siz olmasaydınız gecede belki de on defa tatlı uykumdan uyanırken "of" bile demeden gözü kapalı bir şekilde mamanızı hazırlayıp karnınızı doyurup, altınızı temizledikten sonra yine gözü kapalı bir şekilde yatağımı bulma yeteneğini kazanamayacaktım.

Siz olmasaydınız keyfimce yatacaktım ama sabahları uyandığımda minik bir elin sıcaklığının yüreğimi bu denli ısıtabileceğini hayal bile edemeyecektim.

Siz olmasaydınız sabahın altısında uyanıp kahvaltıda çeşit olsun ve iyi beslenin diye yaratıcılığın sınırlarını zorlayarak özgün tarifler icad edemeyecektim. Elma dilimi dilimlediğim patatesleri özenle tepsiye yerleştirip kuzinede kızartıp kavurmayla karıştırdıktan sonra besleyici olsun diye de üstüne yumurtaları kırmayacaktım. Ya da küp küp doğradığım patatesleri kızartıp yine yumurtayla zenginleştirip yeni yeni beslenmeler uydurmayacaktım. Siz sağlıklı beslenin diye öğretmenliğimi unutup analık içgüdüsüyle köy yerinde sütünüzü, yoğurdunuzu kapı kapı gezerek bulup buluşturmayacaktım. Siz büyüyüp geliştikçe ben mutluluktan kanatlanamayacaktım…

Siz olmasaydınız eğer, büyüklerin giysilerini söküp elde ettiğim kumaş parçacıklarını çıkardığım yeni kalıplara göre kesip dikerek beynimi zorlamalarımla adeta usta stilistlere taş çıkartırcasına yaptığım süslü kostümleri giydiğinizde sizi seyre daldığımdaki mutluluğu asla yaşamayacaktım.

Birinizin canı yandığında bu acıyı hissedebilmenin mümkün olacağına asla inanmayacaktım. Bir küçük öpücüğün gücünün acıyı dindirdiğini bilmeyecektim.

Siz evlat ben de anne olmasaydım eğer; hiç tanımadan ANNEMİ bu kadar çok sevdiğimi bilmeyecektim.

Sevginin diğer boyutunun EVLAT olduğunu, bir yürek içinde üç yürek daha taşıma gücüne sahip olabilir miydim eğer ki ben ANNE OLMASAYDIM?

Rabb’im'e şükürler olsun ki varsınız...

BEN BİR CAN SEN C/ANAMSIN

Sen can pınarım

Ben suya kanan bir ceylan olsam

Can suyundan ver bana

Kana kana sevginden içeyim C/ANA

Sen yayla çiçeğim

Ben bal yapan bir arı olsam

Çiçeğin özünden ver bana

Bal peteğimi sabrınla öreyim C/ANA

Sen ulu dağ çınarım

Ben ulu çınarda bir dal olsam

Toprakla bağından ver bana

Ocağıma sıkı bağınla bağlanayım C/ANA

Sen kanatsız meleğim

Ben sana muhtaç bir evlat olsam

Koruyucu kanatlarını aç bana

Sonsuza kadar koruyuculuğunla daldalanayım C/ANA

Sen doğru yolum

Ben garip bir yolcu olsam

Pusatsızlıklarımda pusulasız yön ver bana

Doğruluktan ayrılmadan doğruluğunla yol alayım C/ANA

Ben bir(can) sen (c/ana)msın

Bu can sana binlerse feda olsun

O mübarek ellerini ver bana

Öpeyim öpeyim, başıma tac edeyim C/ANA

Birsen İNAL    ////     07.06.2011

Ana sevgisinden mahrum ve bütün yaşamı boyunca bu sevginin, şefkatin arayışı içinde olan bir ""anne"" olan ben, naçizane yazmaya çalıştığım bu şiirimi ahirete intikal etmiş olan tüm annelere ithaf ediyorum. RUHLARI ŞAD OLSUN

 
Toplam blog
: 124
: 393
Kayıt tarihi
: 01.04.11
 
 

Diyarbakır’da doğdu, tam bir Diyarbakırlı olarak büyüdü. İlk okulu İsmet Paşa İlkokulu’nda, orta ..